 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/5352
Karar no: 1999/7162
Tarih: 27.09.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Ankara 3.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 29.04.1999 tarih ve 1998/876 -1999/183 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin murisi olan Ayşe'nin davalıya ait trende yolcu iken meydana gelen bomba patlamasında hayatını kaybettiğini beyanla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere toplam 205.000.000.- lira maddi tazminatın ölüm tarihinden itibaren davalıdan tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın bir hizmetinin iyi işlemediği, hizmet kusuru iddiasıyla açıldığı nedeniyle idari yargının görevli olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosyadaki kanıtlara göre, olay taşıma esnasında meydana gelmiş ise de; davalı tarafın hakimiyet ve sorumluluk alanı kapsamında bulunan istasyon ve trendeki güvenlik önlemlerini yeterince alıp almadığının ve hizmet kusurunun bulunup bulunmadığının öncelikle çözülmesi gerektiği ve bu haliyle de davanın idari yargı yerinde görülmesi icap ettiği gerekçesiyle, yargı yolu itirazının kabulü ile mahkemenin görevsizliğine, talep halinde dosyanın Ankara idare Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, Haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacıların murisi Ayşe davalı idareye ait trende yolcu iken meydana gelen patlama neticesinde hayatını kaybetmiştir.
T.C.D.D Genel Müdürlüğünün, tekel kapsamında kamu hizmeti yürüten, tüzel kişiliğe sahip bir kamu kurumu olduğu tartışmasızdır. 233 Sayılı Kamu iktisadi Teşekkülleri Hakkındaki Kanun Hükmünde Kararnamenin 4/2. Maddesine göre kamu iktisadi teşekküllerinin bu kanun hükmünde kararname ile saklı tutulan hususlar dışında özel hukuk hükümlerine tabi olacağı öngörülmüştür.
Buna göre davanın taşıma aktine göre açılmış tazminat davası olmasına ve davalı T.C.D.D işletmesi ticari bir işletme bulunmasına göre işin esasına girilerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde idari yargının görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27.09.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.