Taraflar arasındaki davanın İstanbul 5.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 10.2.1999 tarih ve 1997/991-1999/111 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar C. Elektronik San. Hiz. AŞ A. Dayanıklı Tük. Mal. İnş San.Ltd , C.G.Elektronik San Tic AŞ tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Altun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler  okunup,  incelendikten  sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı  vekili, Federal Almanya Cumhuriyeti uyruğunda olan müvekkilinin  "GRUNDIG"  marka ürünlerin marka ve lisans hakkına sahip olduğunu, davalı C. Elektronik AŞ ile bağıtlanan 6/11 Ocak 1965 tarihli mümessillik ve 21.10 1983 lisans anlaşması'nın 31.12.1994  tarihi itibariyle müvekkilince feshedilmesine rağmen bir kısım davalıların GRUNDIG lisansı ile ilgisi olmayan televizyon üretip  davacıya ait markayı kullanarak spot piyasa ve  bayii aracılığı ile pazarladıklarını hukuken sahip olmadıkları markanın sahipleri gibi 3.kişileri aldattıkları diğer davalıların da durumu bile bile işyerlerinde bu televizyonları satışa arz ettiklerini ileri sürerek davalılar eylemlerinin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet olduğunun tesbitine, davalılar eylemlerinin durdurulmasına, maddi durumun ortadan kaldırılmasına, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı CG Elektronik San.Tic AŞ vekili, C. Elektronik A.Ş ve C. Elektronik Servis Hizmetleri AŞ vekilleri davacı ile olan mümessillik ve lisans sözleşmesinin yürürlükte olup davalıların iyiniyetli olduklarını savunarak davanın reddini istemişlerdir.

Diğer davalılar yanıt vermemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, münhasır yetkili satıcılık ve lisans sözleşmelerinin davacı tarafından fesh edildiği, marka kullanma izni olmadığı halde ilk üç davalının imal ettikleri televizyon ve

ambalajlarında "Grundıg" markasını kullanmaya devam ettikleri, ürünlerin Grundıg standardına uygun olmadığı, diğer iki davalının da üretilen bu televizyonları satışa sundukları, davalılar eylemlerinin 556 sayılı KHK.nin 61/a-c maddeleri ile TTK.nün 58/5-8 maddelerinde yazılı fiiller olduğu, davalı Cihan Elektronik A.Ş iflas etmiş olup, bu davalı hakkında 2.alacaklılar toplantısının henüz yapılmadığı gerekçesiyle davalı C. Elektronik San.A.Ş hakkındaki davanın HUMK.nun 46.maddesi gereğince tefrikine, diğer davalılar hakkındaki davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararı, davalılar C. Elektronik Servis hiz.AŞ, C.G. Elek.San ve Tic AŞ, Aydın Day. Tük. Mam. ve İnş San Tic Ltd Şti vekilleri temyiz etmiştir.

1-Müflis C. Elektronik A.Ş tarafından davacı aleyhine sözleşmelerin devam ettiği yolundaki İstanbul Asliye 4.Ticaret Mahkemesinde açılan davada verilen karar Dairemizin 20.10.1997 gün ve 1997/6432-7224 sayılı kararı ile "21.10.1983 tarihli Know How ve Marka Lisans anlaşmasına dayanılarak mahkemece davanın tahkim anlaşması gereğince isviçre'de açılması gerektiği" gerekçesiyle onanmış ve hakemde böyle bir davanın açıldığının da dava dosyasına belgelendirilemediği anlaşıldığından, davalıların sözleşmenin feshinin gerçekleşmediğine ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olup, davalılar C. Elekt.Ser.hiz.A.Ş ile C.G Elekt.San.Tic.A.Ş vekillerinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Davalı A. Day.Tuk.Mam.Ltd.Şti. vekilinin temyizine gelince; Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davanın markanın korunması ve haksız rekabet hükümlerine göre açılmış olması, TTK.nün 57/5 maddesi gereğince iltibasa meydan veren malları bilerek veya bilmeyerek satışa arz etmenin hüsnüniyet kaidelerine aykırı hareket kabul edilmesi ve davalı şirketin faaliyet konusu gereği şirket yetkililerinin 556 sayılı markaların korunması hakkındaki Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/c maddesi gereğince markanın taklit edilerek kullanıldığını bilmesi gerektiği anlaşıldığından, mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının da reddine karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA., aşağıda yazılı fazla alınan 2,740.000 lira harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27.09.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972