 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/5101
Karar no: 1999/6949
Tarih: 20.09.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Hasımsız olarak açılan davadan dolayı Kadıköy 2.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 28.4.1999 tarih ve 1998/1585- 1999/312 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi keşideci Şerafettin vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil ile keşideci Şerafettin arasındaki iş ilişkisi nedeniyle verilen 26.12.1997 tanzim tarihli beheri 4500 USD. tutarındaki 8 adet bononun düşürülmek suretiyle kaybolduğunu ileri sürerek iptallerine karar verilmesini istemiştir.
Keşideci vekili, iptali istenen belgelerin kambiyo senedi niteliğinde olmadığını, teminat vasfında olup vadeleri bulunmadığını, muaccel olmamış bu belgelerin iptalinde davacının hukuki yararı bulunmadığını, kaldı ki sözleşmede İstanbul mahkemelerinin yetkisinin kabul edildiğini ileri sürerek davanın reddi, yadda muaccel olmadığı ve teminat için düzenlendiği hususları göz önünde tutularak karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; TTK. 672 ve devam maddeleri uyarınca ödeme yasağı kararı verilerek ve borçluya muhtıra çıkarılarak yapılan ilanlar sonunda senetlerin ibraz edilmediği gerekçesiyle davanın kabulüne 26.12.1997 tanzim tarihli beheri 4500 USD.lık borçlusu Şerafettin olan 8 adet bononun zayi nedeniyle iptaline karar verilmiştir.
Kararı keşideci vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve zayie ilişkin mahkeme kararı kesinleşip keşideciye ödemek üzere ibraz edildiğinde bonodan kaynaklanan defilerini lehdara karşı ileri sürmesi olanaklı bulunmasına göre keşideci vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı keşideci vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, l.370.000-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 20.09.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.