 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no:1999/5064
Karar no:1999/6856
T:20.09.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki davanın Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 04.03.1999 tarih ve 1998/179 -1999/102 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin U... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :
Davacı vekili, müvekkiline ait ve davalı şirkete kasko poliçesi ile sigortalı aracın geçirdiği trafik kazasında uğradığı zarardan doğan sigorta tazminatının ödenmediğini ileri sürerek, 750.880.750 -TL sının reeskont faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, olay tarihinde aracın menfaat sahibinin değiştiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucuna göre, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda ve K. Y. Trafik Kanununun 20. Maddesi uyarınca geçerli bir satış işleminin bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 442.701.675 -TL sının reeskont faiziyle davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı, vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)Davacı vekilinin temyizine gelince, duruşmanın 22.12.1996 tarihli oturumunda fiyat farkı taleplerini atiye terk ettiklerini beyan etmiş olmasına rağmen, davacı vekilinin bu beyanı ile ilgili hiçbir işlem yapılmaması ve bu konuda olumlu veya olumsuz hiçbir karar verilmemesi yerinde görülmediğinden kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ;Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 1.370.000.- lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz eden davalıdan alınmasına, 20.09.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.