 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/4549
Karar no: 1999/6836
Tarih: 16.09.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Samsun 2.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 25.3.1999 tarih ve 1998/161-1999/197 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili,müvekkillerinin murisinin davalı şirkete trafik sigortası ile sigortalı jandarma komutanlığına ait aracın çarpması sonucu vefat ettiğini, müvekkillerinin desteklerinden yoksun kaldığını, davalıya gerekli belgelerle birlikte 29.12.1997'de başvurduklarını ancak sonuç alamadıklarını ileri sürerek ölüm halinde sigorta teminatı olan 1.500.000.000 liranın kaza tarihi 8.12.1997 tarihinden itibaren isleyecek en yüksek banka faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekil i,sigortalı sürücünün 3/8 oranında kusurlu olduğunu ve bu orana isabet eden miktarı ödemeye hazır olduklarını, tüm limitin ödemeyeceğini, müvekkilinin temerrütünün olmadığını, sigortalı tacir olmadığından yasal faize hükmedilmesi gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve kötü dosya kapsamından 1.500.000.000 lira sigorta tazminatının davalıya başvuru tarihi 29.12.1997 tarihinden itibaren %120 faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Ancak, zorunlu mali mesuliyet sigortacısı KTK.nun 91/1.madde hükmü gereğince işletenin aynı yasanın 85/1. maddesinde öngörülen hukuki sorumluluğunu üzerine almaktadır. Buna göre,oluşan riziko sebebiyle sigorta ettiren,zarar görenlere karşı hangi oranda temerrüt faizi ödemesi gerekiyor ise onun hukuksal sorumluluğunu üzerine alan sigortacı da aynı oranda temerrüt faizi ödemesi gerekecektir. Olayımızda sigortalı araç ticari nitelikte bir araç bulunmamasına göre davalı sigorta şirketi de davalılara karşı yasal faiz ödemekle sorumludur. Mahkemece bu hususlar dikkate alınmadan en yüksek banka faiz oranına hükmedilmesi doğru görülmemiş kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HUMK.438/7.maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan "%120 faizi ile" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "yasal faizi ile" ibaresinin konulmasına hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, 54.000.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 16.09.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.