Fiskobirlik Gen.Müd. ile Kemal arasındaki davadan dolayı Giresun 2.Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 10.03.1998 gün ve 1992/132 - 1998/51 sayılı kararı bozan Dairenin 16.02.1999 gün ve 1998/6140 - 1999/941 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, taraflar arasındaki taşıma sözleşmesi ile davalının, davacı Fiskobirlik'e ait depolardan O. Soya A.Ş. ve Giresun Entegre Tesislerine fındık taşıma işini üstlendiğini, davalıya ait araçlara toplam 950 çuval fındığın tam ve sağlam olarak teslim olunduğunu, varma yerinde teslim sırasında yapılan kontrolde bir kısım çuvalların başkaları ile değiştirilerek yerlerine taşla karışık ve tamamen çürük fındıkların konulmuş olduğu görülerek ilgililere bildirilip delil tesbiti yaptırıldığını, sonuçta 399 çuvalının sağlam, 551 çuvalının ise kooperatife ait olmayan çuvallarda taşlı-çürük olduğunun tesbit olunduğunu bu nedenle müvekkilinin 244.780.882.- lira olan zararının reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili savunmasında; müvekkilinin araçlarına kapalı çuvallar içinde yüklenen ve araç brandaları mühürlenerek davacı_; çalışanı refakatinde taşınan fındıkların değiştirilmesinin mümkün bulunmadığını, yüklendiği şekil ve nitelikte teslim edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Dairemiz; taşımayı yapan sürücüler ve davacı çalışanları hakkında Düzce Ağır Ceza Mahkemesinde yapılan yargılamada; brandaların parçalanmamış kurşun mühürlerin bozulmamış olması ve taşımada geçen sürede fındıkların değiştirilmesinin mümkün olmadığının sübuta ermesiyle beraat kararı verilmesi ve hükmün Yargıtay 5.Ceza Dairesi'nce onanıp kesinleşmesi karşısında, ceza mahkemesinin gerekçesi hukuk hakimini bağlayacağından davanın reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile hükmü bozmuştur.

Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Dosyanın yeniden incelenmesinde;

Düzce Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülerek hükme bağlanan davada, aralarında davalı Kemal'in de bulunduğu tüm sanıklar hakkında; "...bu konuda mücerret iddiadan başka sanıkların  müsnet suçu işlediklerine dair ...." şüpheden öte mahkumiyetlerine  yeterli delil elde edilmediğinden, .... şüpheden de sanık yararlanır ilkesinden hareketle sanıkların atılı

suçlardan beraatlerine" karar verildiği anlaşılmıştır.

 

 

Kural olarak, ceza mahkemesinde maddi olaylara ve suçun sübutuna   ilişkin   olarak  verilen  mahkumiyet kararları hukuk hakimini  bağlar.

 

 

 

Olayımızda ise Ağır Ceza Mahkemesi, sanıklar hakkında delil yetersizliğinden beraat kararı vermiş olup, ceza mahkemesinin, emniyeti suistimal suçu unsurları yönünden verdiği beraat  kararı, taşıma hukukuna dayalı işbu tazminat davasında, hukuk hakimini bağlamaz.

Taşıma sırasında, kamyonların branda mühürlerinin bozulmamış olması taşıyıcıyı sorumluluktan kurtarmaya yeterli olmayıp, taşıyıcı TTK.'nun 781. maddesine göre kurtuluş beyyinesi getirmek durumunda olduğu gibi, taraflar arasında Giresun 2. Noterliğinde 20.05.1991 gün ve 6289 sayı ile düzenlenen "Taşıma Sözleşmesinin 5. maddesinde; Taşıyıcı, taşınacak fındık veya fındık mamulleri veya eşyayı teslim aldığı zamandaki durumu hakkında ihtirazı bir kayıt koymadan kabul edecek olursa kendisine kusursuz ve noksansız teslim edilmiş olduğunu kabul eder. İleride, fındık veya fındık mamulleri veya eşyada meydana gelecek noksanlık veya hasardan dolayı itiraz hakkı bulunmaz." hükmü taraflarca kabul edilmiştir.

Davalı, yukarıda anılan sözleşme hükmüne uygun bir ihtirazı kayıt koymadan yükü teslim almış ve TTK 'nun 781. maddesine uygun bir kurtuluş beyyine getirmemiştir. Bu durumda ziya ve hasardan sorumlu tutulması gerekirken, temyiz incelemesi sırasında, Dairemizce ceza mahkemesinin beraat kararının hatalı değerlendirmesi sonucu, yerel mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmesi gerekirken bozulduğu anlaşılmakla davacı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 16.02.1999 gün ve 1998/6140 Esas, 1999/941 Karar sayılı (Bozma) kararının kaldırılarak yerel mahkemenin, davanın reddine ilişkin 1992/132 -51 Esas ve karar sayılı hükmünün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 16.02.1999 gün ve 1998/614 Esas, 1999/941 Karar sayılı (Bozma) kararının kaldırılmasına, yerel mahkemenin 1992/132-51 E.K. sayılı hükmün ONANMASINA, ödediği karar düzeltme harcın isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, önceki temyizden dolayı 7.150.000.-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 11.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972