 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/4535
Karar No : 1999/6533
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Saruhanlı Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 16.2.1999 tarih ve 1998/14-1999/35 sayılı kararınYargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, dava dışı Ü... Nakliyat Ltd.Şti. aracılığı ile davalıların sahip ve sürücüsü olduğu araca yüklenen müvekkiline ait limon ve mandalina emtiasının aracın devrilmesi nedeniyle hasarlandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla 200.000.000 TL nin dava tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte davalılardan müşterekin ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, olayda araç sürücüsünün kusurunun bulunmadığını, emtianın tamamen hasarlanmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, taşıma taahhütnamesinde davalı sürücünün imzasının bulunmadığı, bu nedenle davalıların taşıyıcı sorumluluğunun bulunmadığı, davalı vekilince kusur incelemesi yapılmasının da istenmediği, oysa davalıların sorumlu tutulması için kusurlarının saptanması gerektiği gerekçesiyle kanıtlanamyan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, emtia sahibi tarafından alt taşıyıcıya karşı açılmış, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Davalı tarafça fiili taşımanın yapıldığı inkar edilmemiş, mahkemece taşıma taahhütnamesindeki imza inkar edildiğinden bilirkişi raporu alınarak, taşıma taahhütnamesindeki imzanın davalı sürücüye ait olmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davalı tarafın davacıya ait emtianın fiilen taşımasını üstlendiği ve taşıma sırasında meydana gelen kazada emtianın hasarlandığı konusunda uyuşmazlık yoktur. TTK.nun 781.maddesi uyarınca, taşıyıcı eşyanın kendisine teslim edildiği tarihten gönderilene teslim olunduğu tarihe kadar uğradığı ziya hasardan sorumludur. Taşıyıcı, yine aynı maddenin devam eden fıkralarında belirtilen hallerin varlığına kanıtladığı takdirde sorumluluktan kurtulabilir. Mahkemece, somut olayda TTK.nun taşımaya ilişkin hükümleri gözönünde tutularak delillerin değerlendirilmesi gerekir iken BK.nun kusura ilişkin hükümleri uyarınca ispat yükünün davacıda olduğunun kabulü ile yazılı gerekçeyle red kararı verilmesi doğru görülmemiş kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 8.7.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.