 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/4402
Karar no: 1999/6342
Tarih: 05.07.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Bursa 3.As l iye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 30.12.1998 tarih ve 1996/320 -1998/1050 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :
Davacı vekili, müvekkili şirket tarafından nakliyat sigorta poliçesi yapılan mobilyaların nakli sırasında mobilyaları taşıyan araca davalının maliki olduğu aracın kusurlu olarak, çarpması ile meydana gelen 131.178.750.- lira hasarın 29.12.1995 ve 03.01.1996 tarihlerinde sigortalılara ödendiğini beyanla bu miktarın ödeme tarihlinden itibaren reeskont oranında faizi ile davalıdan rücuen tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı, kusuru bulunmadığını, üçüncü bir aracın kazaya neden olduğunu tazminatın fahiş olarak istendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda sigortalıların davacı sigorta şirketine karşı dava açtıkları ve bu davalarda zarar miktarının hükme bağlanıp icra kanalı ile davacı şirketten tahsil edildiği, tahsil edilen toplam miktarın 131.178.750.- lira olduğu kazanın oluşumunda davalı araç sürücüsünün 7/8 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 114.781.406.-lira'nın ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, Nakliyat sigorta poliçesinden kaynaklanan rücu davasıdır .
Davalı sigorta şirketi sigortalamış olduğu mobilyalarda kaza neticesinde meydana gelen zararı sigortalılara nizasız olarak ödememiş olup sigortalıların açtıkları davalar neticesinde eksperce tespit edilen miktarları kabul etmek suretiyle davaları neticelendirmiş ve açılan icra takibi neticesinde kaza ve dava tarihlerinden itibaren faiz ve icra masrafları ile sigortalılara ödemede bulunarak ödediği bu toplam miktarı davalı zarar sorumlusundan rücu yolu ile istemiştir.
Mahkemece yaptırılan 16.11.1998 havale tarihli bilirkişi incelemesi ile Rafet'in mobilyalarında meydana gelen gerçek zarar miktarı 65.000.000.TL ve İsmail'in mobilyalarında meydana gelen gerçek zarar miktarı 30.000.000. TL. olarak tespit edilmiştir.
Türk Ticaret Kanununun 1301. Maddesi gereğince davacı sigortacı, sigorta ettirenin halefidir. Bu nedenle sigortacı sigorta bedelini kendi sigortalısına ödedikten sonra tazmin ettiği bu bedel nispetinde halefiyet hakkına istinaden zarar sorumlusuna r ucu etme imkanına sahiptir. Sigortacının, sigortalısına sadece gördüğü gerçek, zarar miktarı bakımından halef olması mümkün bulunduğundan, gerçek zarar ve bu zararın sigortalıya ödendiği tarihten itibaren işleyecek temerrüt faizi dışında kalan faiz ve icra masraflarının zarar sorumlusundan istenmesi mümkün değildir.
O halde mahkemece bilirkişi tarafından tespit edilen gerçek zarar miktarlarına davacı sigorta şirketinin sigortalısına ödemede bulunduğu tarihlerden itibaren kusur oranı nispetinde
hükmedilmesi gerekirken, zarar sorumlusu davalının kaza ve önceki dava tarihlerinden itibaren işleyen faiz ve icra takibi giderlerinden sorumlu tutulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 05.07.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.