Taraflar arasındaki davanın Adana 2.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 4.3.1999  tarih ve 1998/1398-1999/232 sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı  vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava konusu meblağ 200.000.000 TL  nin altında bulunduğundan HUMK.nun 3156 sayılı kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve dava dosyası için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalı bankanın Adana'nın Atatürk Cad. şubesinde bulunan ATM. makinasında, davalı bankaya bulunan iki adet kredi kartının dönem sonu borçlarını ödemek  üzere para yatırdığını parayı yatırmak üzere işlem yaptığını, makinanın bir zarf ve yatıracağı para ile ilgili bir fiş verdiğini, zarfın içine 30 adet 5.000.0000 liralık banknot toplam 150.000.000 lira koyarak zarfla birlikte fişi makinaya verdiğini, makinanın zarfı kabul

edip karşılığında ilgili fiş verdiğini, daha sonra kredi kartları borçlarını  kapatmak  için ilgili şubeye gittiğinde hesabında para olmadığını söylediklerini, kayıtların incelenmesinde  makinanın jurnal kaydından paranın yatırıldığının anlaşıldığını ancak paranın ve zarfın görülmediğinin bildirildiğini, hesabı kapanmasın diye faizlerin bir kısmını ödediğini ileri sürerek, ödediği paranın borcundan düşülmesi, bu para ile ilgili faizlerin kendisine ödenmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davacının elindeki makbuzun paranın yatırıldığına kanıt olamayacağını,  makinada işlem yapılıp para yatırılmasa  da, bu fişin verildiğini, yapılan araştırmada yatan

paraya raslanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre 150.000.000 lira için işlem yapıldığı halde, fiili olarak zarfı bulunamadığı, 10.8.1998 tarihli tutanakta ise işlem yapılan makine üzerinde  Niksdort yetkilisince yapılan incelemede, makinanın ön yüzü   açıldığında  herhangi  bir zarf sıkışmasının olmadığını saptandığı ve davacının iddiasını kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Yukarıda özetlendiği gibi, davacı vekili, müvekkilin davalıya ait ATM. makinasına para yatırdığını ileri sürmüş ve buna ilişkin makbuz ibraz ederek, bu paranın makinaya yatırıldığının tesbitini istemiştir.

Uyuşmazlık, dava konusu paranın ATM. makinasına yatıp yatmadığı, daha açık bir deyişle para makinaya girmeden makinanın paranın yattığına dair makbuz verip, vermeyeceği noktasında toplanmıştır.

O halde, mahkemece ATM. makinaları konusunda uzman bilirkişi aracılığı ile inceleme yaptırılarak, davacının yatırdığını iddia ettiği paranın makinaya yatıp yatmadığı ve davacının dayandığı paranın yattığına ilişkin makbuzun para makinaya girmeden elde edilip edilemeyeceğinin teknik yönden tesbit ettirilerek, sonucuna göre hüküm kurulmak gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 04.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972