 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/4331
Karar no: 1999/5970
Tarih: 28.06.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Antalya 1.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 28.12.1998 tarih ve 1998/737-1998/1278 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Susoy tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket nezdinde kasko sigortalı vasıtaya davalının maliki ve sürücüsü bulunduğu aracın tam kusurlu biçimde çarparak hasarlanmasına neden olduğunu ileri sürerek, (1.305.535.000) liranın ödeme tarihinden işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsilin talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, esasa cevap süresinden sonra vermiş olduğu 17.11.1998 tarihli dilekçesiyle yetki itirazında bulunmuştur.
Mahkemece, davalının ikametgahı ve olay yeri itibarıyla davanın Manavgat Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülmesi gerektiği gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesi davalıya 2.10.1998 tarihinde tebliğ olunmuş, davalı vekilince HUMK.nun 23., 187/2. ve aynı yasanın 195/1. maddesinde öngörülen esasa cevap süresi aşıldıktan sonra 17.11.1998 günlü cevap dilekçesi ile yetki ilk itirazında bulunulmuştur. Dava, sigortalısının zararını ödeyen sigortacının yapmış olduğu ödemenin haksız eylem failinden tahsili istemine ilişkin olup, yetkili mahkeme HUMK.nun 9. maddesi uyarınca kural olarak davalının ikametgah mahkemesidir. Anılan yetki kuralı kamu düzenine ilişkin olmamakla mahkemece süresinde yapılmayan yetki itirazının reddi ile işin esasına girilmesi gerekirken, yetki ilk itirazının süresinde olduğundan bahisle yazılı olduğu şekilde yetkisizlik kararı verilmesi doğru olmamış ve kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 28.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.