Taraflar arasındaki davanın Ankara 1.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 25.2.1999 tarih ve 1997/493-1999/79 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı Emek Sigorta vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalı G. İnşaat Konsorsiyumu'nun kazı çalışmaları sırasında yola yığdığı kumların rogarları tıkaması nedeniyle yağan yağmur sularının işyerine dolup, içerideki malların hasarlanmasına neden olduğunu ileri sürerek şimdilik 2 milyar lira tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.

Davalı E. Sigorta A.Ş., davacının talebinin gerçek zarara dayanmadığını, tespit raporunun kendilerini bağlamayacağını, davacının zarara esas belgelerini ekspere vermekten kaçındığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Diğer davalılar, davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, olayda davalı belediyeye husumet düşmeyeceği, yapılan tespitde davacıya ait işyerindeki eşya ve malların hasarlandığı ve sunulan faturaların piyasa rayiçlerine uygun olduğu gerekçesiyle davalı belediye yönünden davanın husumet nedeniyle reddine, taleple bağlı kalınarak diğer davalılar yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararı, davalı E. Sigorta A.Ş. vekili temyiz etmiştir.

Mahkemece, davacının işyerinde, su basmasından doğan zararın tespiti için iki kez bilirkişi raporu almıştır. Ayrıca davacı da Ankara 4.Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 1997/463 D.işler sayılı tespit raporuna ve ekinde sunulan faturalara dayanmıştır. Her üç raporda da eşya hasarı yönünden davacının sunduğu faturalar esas alınıp, davacının defter kayıtları incelenmemiş, mal satışları olup olmadığı, değerlendirilmemiştir. Davacı vekilinin her iki rapora da bu yönden yaptığı itirazları ise karşılanmamıştır.

Bu durumda, davacının işyerinde ne kadar mal bulunduğunu ve zararını ispat etmesi gerekmektedir. işyerinin parça kumaş vs. satılan bir yer olduğu anlaşıldığından, davacıdan hasar tarihi ve önceki yıllara ilişkin ticari defterleri istenilmeli, dükkanın yeri ve hacmi gözönüne alınarak olay tarihinde dayanılan faturalara ve defter kayıtlarına göre ne kadar mal bulunabileceği, mal satış ve envanter kayıtları birlikte değerlendirilmek suretiyle yeniden bilirkişi raporu alınmalı ve gerçek zararın kanıtlanamaması halinde ortada bir zararın mevcut olduğu da gözönünde tutularak BK.nun 42/2. maddesi de gözönüne alınarak hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, noksan incelemeye dayalı şekilde karar verilmesi doğru değildir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 05.07.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972