Taraflar arasındaki davanın Kocaeli 4.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 18.3.1999 tarih ve 1998/507-1999/54 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Altun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, aleyhinde İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesinde dava açılan B. Gayrimenkul Geliştirme AŞ.nin inşa ettiği ve davalı adına tapuda kayıtlı taşınmazın çatı konstriksiyon ve kaplamasının yeterli olmaması nedeniyle çökmesi sonucu müvekkili şirket tarafından yangın sigorta poliçesiyle P. Yapı Market Alışveriş Hizmetleri Tic ve San AŞ.adına sigortalı demirbaş, makina ve emtianın hasar gördüğünü, BK.nun 53.maddesi gereğince meydana gelen zarardan davalı bina sahibinin sorumlu olduğunu ileri sürerek müvekkilince sigortalısına ödenen 21.442.950.000 liranın ödeme tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, taşınmazın arsa olarak kiraya verildiği H. B. Holding AŞ tarafından hazırlanan projeye göre bu şirket tarafından inşa edilen yapıdaki çökmeden doğan zarardan müvekkilinin sorumlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece dosya kapsamına göre, İstanbul 9.Asliye Ticaret Mahkemesinin dava dosyası ile işbu davanın irtibatlı olduğu, anılan mahkemece de davaların birleştirilmesine muvaffakat edildiği gerekçesiyle, açılan davanın İstanbul 9.Asliye Ticaret Mahkemesinin 1998/733 esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı vekili, müvekkilince sigortalısına ödenen sigorta bedelinin rücuen tahsili istemi ile müteahhit aleyhinde İstanbul'da dava açmış, bilahare taşınmaz maliki olan davalı aleyhine ise Kocaeli Asliye Hukuk Mahkemesi'nde işbu davayı açmıştır. Davacı vekili, dava açarken HUMK.nun 9/2 maddesindeki yetki kuralından yararlanma imkanı var iken, bu imkanı kullanmamış, her iki davalının ikametgahında ayrı ayrı dava açma yoluna gitmiştir. Dava açarken yetkili mahkemeyi tercih hakkı olan davacının, artık HUMK.nun 45.maddesinden istifade etmek suretiyle, bir nevi yetkisizlik talebinde bulunması mümkün değildir. HUMK.nun 187/5.maddesi   gereğince   ayrı   mahkemelerde  açılan  davalarda birleştirme  talebi  ilk itiraz olarak ileri sürülebilir. Bu husus aynı Yasa'nın 45/2.maddesinde de ayrıca düzenlenmiştir. Aralarında bağlantı  bulunan  iki  davanın değişik yer mahkemelerinde açılmış olması  halinde, davaların birleştirilmesi talebi ancak ilk itiraz olarak  ileri  sürülebilir.  ikinci  davanın  davalısı, ilk itiraz olarak davaların birleştirilmesini istemezse, artık bu iki davanın birleştirilmesi   mümkün   değildir   (Prof.DR.Baki   Kuru,  Hukuk Muhakemeleri  Usulü,  3.cilt,  Ankara 1982, 4.Basım, s.2481-2482), Somut  olayda  davalı  vekilinin  usulüne uygun olarak birleştirme talebi  olmadığı  halde,  davacı  vekilinin istemi ile birleştirme kararı  verilmiştir.  Mahkemece işin esasına girilmesi gerekirken, HUMK.nun 45/2 ve 1875. maddelerine aykırı olarak birleştirme kararı verilmesi  doğru  görülmemiş,  hükmün  davalı  yararına  bozulması gerekmiştir.

SONUÇ:  Yukarıda  açıklanan  nedenlerle  davalı  vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 28.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972