Taraflar arasındaki Ankara 7.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 26.11.1998 tarih ve 1997/410-1998/982 sayılı kararınYargıtay incelemesi duruşmalı olarak davalılar vekilleri tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 02.11.1999 günde davacı avukatı A... ile davalı avukatı A... gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Arslan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, müvekkilinin "Playboy" ve "Playmate" tescilli markalarının sahibi olduğunu, birleştirilen dava davalısı S... AŞ.'nin giyim eşyalarına ilişkin "Playback" marka başvurusuna ilan süresi içinde müvekkilince yapılan itirazın davalı kurum tarafından reddedildiğini, oysa davalı markası ile müvekkili markalar arasında görsel ve işitsel benzerlik bulunduğunu ileri sürerek, davalı kurum yeniden inceleme ve değerlendirme kurulu'nun itirazı redden kararının iptalini talep ve dava etmiştir.

Davalı TPE vekili, S... AŞ:nin tescilini istediği markanın spor şapkasının andıran (f) harfi ve büyük yazılan (bayback) ve el yazısı ile (Autentic Wear) ibarelerinden oluştuğunu, davacı markaları ile benzerlik taşımadığını savunmuştur.

Birleşen dava davalısı vekili cevabında, müvekkili şirket markası ile davacı markaları arasında görsel, işitsel benzerlik bulunmadığı gibi, kullanım alanlarının da farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan kanıtlara göre, davacıya ait tescilli markalar ile dava konusu markanın esaslı ve ayırt edici unsuruna konu (Playback) markasının davacının (Playboy) markası ile şekil ve fonetik açısından benzerlik taşıdığı ve karıştırılabileceği ihtimalinin bulunduğu, bu markaların büyük ölçüde ayrı emtiaları kapsadığı, bu ibarelerin zihinlerde bıraktığı izlenim bakımından ortalama dikkat, zeka ve bilgiye sahip tüketiciler nezdinde özellikle ortak emtialar ile ilgili olarak iltibas doğurabilecek derecede benzeştiği, 556 sayılı KHK.'nın 9/b ve 61/a maddeleri ile TTK.nun 56,57.maddelerine göre davanın yerinde olduğu gerekçesiyle davaların kabulü ile TPE Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu'nun 30.05.1997 tarih ve 720 sayılı red kararının iptaline, davalı S... AŞ.'nin (Playback) markasının davacıya ait (Playboy) markası ile iltibas oluşturarak tecavüz ve haksız rekabet yarattığının tesbiti ile önlenmesine, davalı markasındaki (Playback) ibaresinin hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.

Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.

Dava, "Playboy" tescilli marka sahibi olan davacının birleştirilen dava davalısında "Playback" markasının tescili için davalı kuruma yaptığı başvuru sonrasında markalar arasında görsel ve işitsel benzerlikler bulunduğu iddiası ile tescil başvurusunun reddi istemine dair itirazının reddi kararının kaldırılması istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Davaya konu markalar arasında semantik ve fonetik bakımlardan kesin bir farklılık bulunduğunun kabulü zorunludur. Daha çok bir magazin dergisi ile özdeşleşmiş bulunan davacıya ait "Playboy" markasının sözlük anlamı "değişik hazları kovalayan ve yaşamının temel uğraşı edinen varlıklı genç erkek"tir. Davalı şirkete ait "Playback" sözcüğü ise, önceden kayda alınmış ses dizisine uygun ağız hareketlerinin görsel olarak yapılması eylemini ifade eder. Bu sözcüler birden fazla kelime unsurunun kaynaştırılması ile, türetilmiş tamlamalar olup kendi içlerinde bir bütün olarak ele alınıp değerlendirilmeleri gerekir. Oysa, mahkemece, her bir marka ayrıştırılmış ve (Play) ibaresi esaslı unsur kabul edilerek davalı şirket markasındaki aynı ibarenin davacı markası ile iltibas doğuracağı sonucuna varılmıştır. Ortalama kavrayışı dikkat ve zekaya sahip bir tüketicinin bu markaları karıştırıp davalı markasını, davacı markasının bir türevi imiş gibi algılayabileceği görüşü isabetli bulunmamıştır. Öte yandan, davalı şirkete ait markanın tescilli logosunda (P) harfi aşağıya dönük bir şapka biçiminde dizayn edilmiş ve markanın altına da kesin ayırt ediciliği sağlayacak biçimde "Authentic Wear" sözcük grubu ile farklı bir grafik kompozisyonu oluşturulmuştur. Anlamsal, görsel ve işitsel bu farklılıkların yanında sözkonusu markaların içerdiği emtialar da büyük ölçüde farklılık taşımaktadır. Bütün bu olgular gözetilerek, 556 sayılı KHK.nın 9/b maddesinde öngörülen halleri içermeyen davacı itirazının reddi kararı yerinde olduğu halde, aksine düşüncelerle davanın kabulü doğru bulunmamış kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davalılar yararına BOZULMASINA, 65.000.000.- lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalılardan duruşmada vekille temsil edilen TPE'ye verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02.11.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972