 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/3884
Karar no: 1999/6292
Tarih: 05.07.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 3.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 25.09.1998 tarih ve 1995/302 -1998/1098 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar Dursun, Şaban vekili, davalı Ali tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların kooperatif eski yöneticileri olduklarını, görev yaptıkları dönemde, müteahhide hakedişten fazla ödeme yaptıklarını, yeni sözleşmenin kooperatif aleyhine hükümler içerip yükleniciye usulsüz avanslar verildiğini, bir kısım üyelerden gecikme cezası alınmadığı sigorta primi ve vergilerin zamanında yatırılmadığından kooperatif aleyhine gecikme faizi uygulandığını, avukata ve ihraç edilen üyeye usulsüz ödemeler yapıldığını ileri sürerek 10.531.275.000.- liranın davalılardan faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Mehmet Ali özdemir yönetim kurulu üyeliğine 14.12.1994 tarihinde yedek üyelikten geçtiğini, kooperatifi zararlandırıcı hiç bir karara imza atmayıp işlemlere katılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan delillere, dosya kapsamı ve bilirkişi raporuna göre, dava dışı yüklenici firmanın inşaatı eksik ve ayıplı yapmasına rağmen sözleşmeyi feshetmesi nedeniyle tazminat dahi isteyemeyeceği halde yönetim kurulunca 3.362.000.000.- lira hakediş dışı ödeme yapıldığı, imalat ve ihzaratın inşaatta kullanılmış olduğu, kasada para bulunmasına rağmen vergi ve sigorta primlerinin geç yatırılması suretiyle gecikme cezası ödenmesine neden olunduğu, İsrafil isimli şahsa yapılan ödemenin yasal dayanağı bulunmadığı diğer iddiaların sübut bulmadığı gerekçesiyle 3.362.000.000.- lira fazla ödenen hakediş, 434.294.117.- lira gecikme cezası ödemesinden kaynaklanan zararın faizi ile davalılar Dursun, Lütfü, Şaban ve Mehmet Ali'den, 430.000.000.- liranın Dursun, Tahir, Abdulkadir ve Şaban'dan tahsiline, Talat hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar Dursun ve Şaban vekili ile davalı Mehmet Ali temyiz etmiştir.
1-Mahkeme kararı davalılar Dursun ve Şaban vekiline, 23.11.1998 tarihinde tebliğ edilip, temyiz dilekçesi 09.12.1998 tarihinde harçlandırılarak aynı tarihte temyiz defterine kaydedilmiş bulunduğundan 15 günlük yasal temyiz süresi geçirilmekle, anılan davalıların temyiz istemlerinin reddi gerekmiştir.
2-Mehmet Ali'nin temyiz itirazlarına gelince; Davalı H.Ali, 08.05.1994 tarihli genel kurulda yönetim kuruluna yedek üye olarak seçilmiştir. 14.12.1994 tarihinde ise istifa eden bir asil üyenin yerine asil üyeliğe getirilmiştir. Ancak, bu kararın davalı Mehmet Ali'ye tebliğ edildiğine ilişkin bir belgeye dosyada rastlanılamamıştır. Kaldı ki, bu tarih itibariyle dahi M.Ali'nin görev dönemleri dışında da sorumluluğuna gidilmiş, yönetim kurulu asil üyelerinin sorumluluğuna ne şekilde iştirak ettiği kararda tartışılmamıştır. Davalı M.Ali 14.12.1994 tarihli yönetim kurulu kararının kendisine 1995 yılı Mayıs ayında telefonla bildirildiğini, mali konulara ilişkin kararlara katılmadığı, imzasının da bulunmadığını belirtmesine rağmen bu hususlar üzerinde de durulmamıştır.
Bu durumda Mahkemece, davalı M.Ali'nin yönetim kurulu asil üyeliğine geçtiğinin kendisine hangi tarihte bildirildiği saptanmalı, eğer bildirim yapılmamış ise, yönetim kurulu toplantılarına fiilen katıldığı tarih saptandıktan sonra, ancak görev yaptığı dönemlerde TTK.'nün 338. maddesindeki kurtuluş beyyinesi hükümleri de değerlendirilmek suretiyle usulsüz ödeme ve kooperatifi zararlandırma işlemlerden sorumlu tutulabileceği gözetilerek, mümeyyiz davalının hukuki durumunun saptanması gerekirken noksan incelemeye dayalı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
3-Kabule göre de, hakediş dışı ödemelerin 2.782.632.071.-lira olduğunun ikinci bilirkişi raporuna ek 1. ve 2. ek raporlarında açıkça belirtilmesine rağmen bu miktarın 3.362. 000.000.- lira olarak esas alınması da isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar Dursun ve Şaban'ın temyiz istemlerinin HUMK.'nun 432/4. maddesi uyarınca reddine, 2 ve 3 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle kararın davalı Mehmet Ali yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden M.Ali'ye iadesine. Aşağıda yazılı fazla alınan 36.630.000.- lira harcın isteği halinde temyiz eden Dursun ve Şaban'a iadesine, 05.07.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.