Taraflar arasındaki davanın Kayseri Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 3.2.1999 tarih ve 1998/640-1999/16 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin mucidi olduğu ve tescil ettirdiği katı yakıt sobaları için mekanik silkme ve kül boşaltma sistemini davalının müvekkilinden izin alınmaksızın taklit ederek üretip pazarladığını ileri sürerek, patent hakkına tecavüzün önlenmesi ile fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla 100.000.000 TL maddi ve 3.900.000.000 TL manevi tazminatın 18.10.1995 tarihinden itibaren davalıdan tahsiline, davalı elindeki ürünlerin imhasını, hükmün ilanını istemiştir. Yargılama sırasında maddi tazminat istemini atiye terk etmiştir.

Davalı vekili, davacının patent sahibi olduğu sistem ile müvekkilinin ürettiği sistem arasında ayniyet olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davacının ürettiği katı yakıt sobaları için tescil ettirdiği mekanik silkme ve boşaltma sisteminin, davacının aynen ürettiği ve ticari amaçla elinde bulundurduğu patent hakkına tecavüzün varlığının saptandığı, davacının maddi tazminat talebini atiye terk ettiği, ancak; davacının patent hakkı sahibi olduğu sistemin davacı zararına kötü şekilde uygun olmayan bir biçimde üretildiğinin kanıtlanamadığı, bu nedenle manevi tazminat koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne tecavüzün durdurulmasına maddi tazminat hakkında karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Davacı vekili, diğer istihkakları yanında davada 551 sayılı KHK.nun 137/b maddesi gereğince manevi tazminat isteminde bulunmuştur.

Mahkemece, manevi tazminat istemini reddederken aynı kararnamenin 142. maddesindeki koşulların oluşmadığı gerekçesine dayanmış bulunmaktadır. Oysa, bu madde özel bir tazminat halini düzenlemekte olup, KHK.nin 137/b maddesinde öngörülen manevi tazminata ilişkin bulunmamaktadır. Bu durum karşısında mahkemece davacının bu talebi BK.nun 49 maddesi çerçevesinde değerlendirilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddi doğru görülmemiş kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972