 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/3767
Karar no: 1999/6470
Tarih: 06.07.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki Ankara 1.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 18.2.1999 tarih ve 1996/3/1-1999/64 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 6.7.1999 günde davacı avukatı Şevket ile davalı avukatı Hayati gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenil dikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Arslan tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin (317) ortaklı davalı kooperatifin çok katlı daire sahibi ortaklarından olduklarını, (297) ortağın ise dubleks tip konut sahibi bulunduklarını, çok katlı daire maliyeti dubleks dairelerinden çok daha düşük olmasına rağmen dairelerin tüm ortaklardan toplanan aynı miktar ödentilerle inşa edildiğini, bu uygulamanın eşitlik ve hakkaniyet ilkelerine aykırı olduğunu ileri sürerek, konutların maliyet ve değer farkından kaynaklanan şimdilik (3) milyar lira alacağın davalıdan reeskont faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif temsilcileri cevabında, değer farklarının şerefiye farkı adı altında saptanıp gazete ilanı ile kesinleştiğini, kura çekiminden itibaren bir yıl geçtiğinden davanın zamanaşımına uğradığını, davacıların çok katlı binalar için ortak olduklarını, değişik tip konut maliyetlerinin 1990/1991 yıllarına göre hesaplanması gerektiğini, savunarak davanın reddini
istemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı kooperatif yararına BOZULMAS1NA, 65.000.000 lira vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 06.07.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.