 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/3764
Karar no: 1999/5491
Tarih: 21.06.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Elazığ 1.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 02.02.1999 tarih ve 1998/431 -1999/35 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilin davalı tarafa açılan taşıma ihalesini kazandığı ve iade süresi bitimine kadar üzerine düşen edimi yerine getirdiği gibi, ihale süresi sonrasında kendisine 51 gün süre ile yine taşıma işi yaptırıldığını, ancak bu taşımalara ilişkin ücretin ödenmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla 408.000.000.- lira'nın, ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili; ihale süresinin bitiminden sonra davacıdan iş istenmediğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; toplanan kanıtlara göre; davacının davalının 8. Bölge Müdürlüğü personelini taşıdığı ve 408.000.000.- lira alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve taşımanın fiilen yapıldığı, idarenin taşımalarda yapılması gereken puantaj işlemide yapılmış olmasına ve TTK.'nün 22. maddesi uyarınca ticari işletmesi ile ilgili bir iş veya hizmet görmüş olan tacirin ücret istemesi asıl olmasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 14.688.000.-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 21.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.