Taraflar arasındaki davanın İzmir 7.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 28.12.1998 tarih ve 1998/535-1998/1080 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı sigorta vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :

Davacı vekili, müvekkili sigorta şirketine kasko sigortası ile sigortalı aracın, davalı Sait idaresindeki davalı sigorta şirketine trafik sigortası ile sigortalı aracın tam kusuru ile çarpması sonucu hasarlandığını ileri sürerek, sigortalılarına ödedikleri 300.000.000 TL nin 16.5.1997 ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalılardan (davalı sigorta şirketinin poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olmak kaydıyla) müteselsilen tahsilini talep etmiştir.

Davalı sigorta vekili, sorumluluklarının 100 milyon TL ile sınırlı olduğunu, sigortalılarının özel araç olduğundan reeskont faizi istenemeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir

Davalı Sait duruşmada, davanın reddini talep etmiştir.

Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından davanın kabulü ile 300.000.000 TL in 16.5.1997 ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalı sigorta şirketinin poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olmak üzere davalılardan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı davalı sigorta şirketi vekili temyiz etmiştir.

Davalı sigorta şirketi zorunlu mali mesuliyet sigortacısıdır. Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortasında sigortacı Karayolları Trafik Kanunu 91/1 maddesi hükmü gereğince aynı Yasanın 85/1 maddesi uyarınca işletenin hukuki sorumluluğu üzerine olmaktadır. Buna göre, oluşan riziko sebebiyle sigorta ettiren zarar görenlere karşı hangi oranda temerrüt faizi ödemesi gerekiyorsa, onun hukuksal sorumluluğunu üzerine olan sigortacı da aynı oranda temerrüt faizi ödemesi gerekecektir. Olayımızda davalı aracı ve davacı aracı özel otodur. Ticari nitelikte araç değillerdir. O halde davalı sigorta şirketinden istenilen faiz adi işlere ilişkin temerrüt faizi olmalıdır. Buna göre davacı yararına yasal faize hükmedilmek gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmeyip hükmün bozulması gerekmiş ise de yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK.nun 438/7 madde uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir .

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın hüküm fıkrasının birinci bendinde bulunan "reeskont faizi ile" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "yasal faizi ile" ibaresinin konulmasına, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972