Taraflar arasındaki Antalya Asliye 3.Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 17.12.1998 tarih ve 1997/820-1998/612 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 19.10.1999 günde davalılar avukatları Gürkut ve Ayşegül gelip davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukat dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karar bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Harun Kara tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilince ihraç edilen 750 kutu kesme spray karanfil çiçek emtiasının taşıma işinin davalı A. Kargo A.Ş. tarafından üstlenildiğini, bu davalının da taşıma işini diğer davalı alt taşıyıcıya yaptırdığını, ancak, taşıma işinin kararlaştırılan süreden daha geç yapılması nedeniyle çiçeklerin bozulup hasara uğraması nedeniyle müvekkilinin zararı olduğunu, davalıların navlun ücretine dahi hak kazanamadıkları gibi, doğan zarardan sorumlu olduklarını ileri sürerek, 6.014.20 İngiliz Sterlininin tahsilini, talep ve dava etmiştir.

Davalı A. Kargo A.Ş. vekili cevabında, geç taşıma nedeniyle davacının zarara uğradığının açık olduğunu, ancak, kusur ve sorumluluğun basiretli bir tacir gibi davranmayan diğer davalıda olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Diğer davalı Ç. Ul .Taş. Güm. A.Ş. vekili. cevabında, müvekkilinin söz konusu taşımanın havayolu ayağını üstlendiğini, ancak bağlantısı yapılan uçağın İngiltere'ye inmesinin son anda iptal edilmesi nedeniyle taşımacının mücbir sebep nedeniyle geciktiğini, usulüne uygun tespit yapılmadığını, talebin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere bilirkişi raporuna nazaran, davalıların ilk ve alt taşıyıcı oldukları, ancak Konvansiyonun 1/3 maddesi gereğince üstlenilen taşımanın tek olduğu, bu itibarla Konvansiyon hükümlerinin uygulanması gerektiği, söz konusu taşımanın geç yapıldığı ve bu nedenle hasar meydana geldiğinin sabit olduğu, ancak Konvansiyonun 26.maddesi gereğince yükü alıcıya ulaştırılmasını müteakip 14 günlük hak düşürücü süre içinde taşıyıcıya ihbar yapılmadığından dav,a hakkının düştüğü gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava konusu hava taşıması uluslararası hava taşımacılığı niteliğinde olması itibariyle uyuşmazlığın çözümünde uygulanması gereken Varşova Sözleşmesi'nin 26/2-4 maddeleri hükümleri gereğince 14 gün içinde hasar ihbarının yapılmaması halinde dava hakkının düşeceği öngörülmüş olmasına ve hak düşürücü sürelerin de davalı tarafça ileri sürülmese bile mahkemece resen dikkate alınmasının gerekmesine göre davacı vekilinin, tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, 1.370.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 65.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine, 21.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972