Taraflar arasındaki davanın Sakarya 1.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 21.10.1998 tarih ve 1989/570-1999/624 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, müvekkilinin işyerinin davalı sigorta şirketi tarafından hırsızlık olayına karşı sigortalandığını, bu işlerinde 3.6.1997'de hırsızlık olduğunu, işyerinden 324.150.000 lira malın çalındığını, davalının önce bu zararın bir kısmını ödemeyi kabul ettiğini, ancak bu miktarıda ödemediğini, belirterek 324.150.000 liranın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, mahkemenin yetkisiz olduğunu, davacının gerekli belgeleri ibraz etmediğini, hırsızlık olayının şaibeli olduğunu ve işyerinde olduğu iddia edilen malların kendisine ait olduğunu ispat edememiş ve talep edilen miktarın fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, dosyadaki delillere, dinlenen tanıklara, yaptırılan bilirkişi incelemesine göre davacının işyerinde çalındığı iddia ettiği malların faturaların olmadığından davanın reddine karar verilmiştir.

Karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.

Dosyada bulunan Sakarya emniyetince düzenlenen tutanakta davacının işyerinde hırsızlığın gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Davalı sigorta şirketi karakolca tutulan bu resmi belgenin aksini kanıtlayacak herhangi bir delil getirmemiştir.

Mahkemece sigortalı davacının işyerinde çalındığını ileri sürdüğü emtiaya ilişkin fatura ve belgeler ibraz edememesi üzerine zararın saptanamaması nedeniyle davayı reddetmesi üzerine zararın saptanamaması nedeniyle davayı reddetmesi yerinde görülmemiştir. Sigortalıya ait konfeksiyon ürünlerinin pazarlandığı işyerinin faal olduğu anlaşıldığına ve bir çok irsaliye ve makbuz ibraz ettiğine göre, bunların kapsamı vergi levhası ve beyan ettiği vergi matrahı ile işyerinin kapsamının tayin edilmesi mümkündür. Öteyandan davacının dükkanının boyutları, bulunduğu mahal ve komşu dükkanların kapsam ve ciroları gerekirse BK.nun 42. Maddesi gerekleri, uygulanmak suretiyle bir sonuca varmak gerekirken eksik soruşturma ile davanın reddi yerinde görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 17.6.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972