Taraflar arasındaki davanın Şişli 5.Asli y e Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 16.02.1999 tarih ve 1996/953 -1999/105 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Arslan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar-, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalı şirketçe mali hakları müvekkiline ait bulunan bir filmin izinsiz olarak kendisine ait özel TV kanalında yayınlandığını, girişilen icra takibine ise filmin hak sahiplerine telif ücretinin ödendiğinden bahisle itiraz edildiğini, oysa filmin tek hak şahininin müvekkili şirket olduğunu ileri sürerek, itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, müvekkilince filmin yayın hakkı sahibi dava dışı şirkete telif ücreti ödenerek satın alındığını savunmuştur.

Mahkemece, icra takip dosyasına, 01.07.1987 tarihli sözleşme ve tanık anlatımlarına dayanılarak davalı şirketin filmin gösterim hakkını yetkili kişiden aldığı gerekçesiyle davanın husumet yönünden reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

3257 sayılı Sinema, Video ve Müzik Eserleri Kanunu'nun 8. maddesi hükmüne göre yasa kapsamındaki eserlerin çoğaltma yayma ve gösterim hakkı, eserin işletme belgesi sahibine aittir. Eserler üzerindeki her türlü tasarruf eser işletme belgesi sahibinin iznine tabidir.

Uyuşmazlığa konu "Yarın Yarın" adlı. filmin eser işletme belgesi 01.05.1987 tarihinde davacı adına düzenlenmiştir. Bundan dolayı, söz konusu filmin gösterimi, davacıdan alınacak izinle mümkündür. Durum böyle iken, film üzerinde hak sahibi olmayan dava dışı bir kişiye yaptığı ödeme ile aldığı izne dayanarak filmi TV'de yayımlayan davalı, davacıya karşı sorumluluktan kurtulamaz. Bu nedenle, uyuşmazlığın esasına girilerek, davacının sahibi bulunduğu eseri izinsiz gösteren davalı şirketten isteyebileceği alacağın saptanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle geçerliliği bulunmayan sözleşmeye değer verilerek yazılı biçimde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972