 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/3473
Karar no: 1999/5283
Tarih: 14.6.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Bursa 5.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 30.12.1998 tarih ve 1998/802 1998/1244 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı K. Ltd.Şti. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil şirkete taşıma işi üstlenilen Coca-Cola emtiasının fiili taşımanın davalı Adnan tarafından kendisine ait araçlar ile yapıldığını, taşımayı yapan araç ile davalı şirkete ait aracın çarpışması sonucu emtianın hasarlandığını, mal sahibine 2.060.026.967 TL nin 7.5.1998 tarihinde ödendiğini ileri sürerek, bu miktarın ödeme tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden davalılardan müştereken ve müteselsile n tahsilini istemiş, yargılama sırasında davalı Hayri hakkındaki davayı takip etmemiştir.
Davalı K. Ltd.Şti. yetkili mahkemenin olay yeri olan Bartın mahkemeleri olduğunu, olayda kusurlarının bulunmadığını istenen tazminat miktarının fahiş olduğunu reeskont faizi istenemeyeceğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı Adnan davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davanın davalı Adnan'ın ikametgahında açıldığı ve mahkemenin yetkili olduğu gerekçesiyle yetki itirazının reddine, olay nedeniyle davacının taşımasını üstlendiği emtianın 2.060.026.937 TL lik zarar gördüğü gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, bu miktarın 7.5.1993 tarihinden itibaren davalı Adnan ve K. Ltd. Şti.nden reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı K. Ltd.Şti. temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen ve aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Ancak, davacının üst taşıyıcısı olduğu emtia davalı Adnan'a ait araç ile taşınırken, diğer davalı şirketin sahibi ve davalı Hayri'nin sürücüsü olduğu araç ile kaza yapması sonucu hasarlanmış ve hasar bedeli mal sahibine ödenerek is bu rücu davası açılmıştır. Olayın oluşu itibariyle davalı Adnan'a karşı tasıma sözleşmesine diğer davalılar karşı ise BK.41. maddesine uyarınca haksız fiile dayanılarak açılmış bir dava söz konusudur. Mahkemece; bu hukuki ayrıma göre davanın değerlendirilmesi gerekmektedir. Davalı şirket vekili, davaya verdiği yanıt dilekçesinde olayda sürücüsüne izafe edilen kusura itiraz etmiştir. Davacı ile davalı şirket arasında taşıma sözleşmesi bulunmadığına ve oluşa göre haksız fiile dayanılarak bu davalıya karşı dava açılmış olmasına göre, davalının kusura yönelik itirazının uzman bilirkişi aracılığı ile incelenip kusur oranında tazminattan sorumlu tutulması gerekir iken, yazılı şekilde ve bu konuda herhangi bir inceleme yapılmaksızın karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3 - Öte yandan, davacı tacir olduğu gibi, davalı şirkette tacir olup, TTK.nun 3 ve 3035 sayılı yasanın 2/3 maddesi uyarınca reeskont faizine bükmedi ime s inde usul ve yasaya aykırılık yok ise de; uygulanacak reeskont oranları gösterilmeksizin hüküm kurulması da doğru görülmemiş hükmün bu nedenle dahi temyiz eden davalı K. Ltd.Şti yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı K. Ltd.Şti. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle kararın davalı K. Ltd.Şti. lehine BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14.6.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.