 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/3387
Karar No : 1999/8128
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki İzmir 2.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek bozmaya uyularak verilen 28.1.1998 tarih ve 1997/997-1999/21sayılı kararın Yargıtay incelenmesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 19.10.1999 günde davacı avukatı B... ile davalı avukatı H... gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karar bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü;
Davacı vekili müvekkilinin sigortalısı tarafından ithal edilip davalının işleticiliğini yaptığı Ege Serbest Bölgesi içinde bulunan davalı tarafından sigortalıya kiralanan ardiyeye bırakılan müvekkili şirkete sigortalıya kiralanan ardiyeye bırakılan müvekkili şirkete sigortalı malların yapılan sayımda eksik çıktığını ileri sürerek, sigortalısına ödenen tazminatın rücuen davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, bölge güvenliğini sağlama görevinin kendilerine ait olmadığını, müvekkilinin Ege serbest Bölgesi'ni işleten şirket olduğunu, davacı sigortalısının "Depo Hizmet Talebi" üzerine yapılan sözleşme gereğince açık alana bırakılan malların kayıp ve hasarından müvekkilinin sorumluluğu bulunmadığını, müvekkiline mal teslim edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre taraflar arasındaki sözleşmenin ücretli vedia sözleşmesi olduğu, sözleşme uyarınca davalının malları muhafaza borcu olduğu sözleşmede öngörülen sorumsuzluk anlaşmasının BK.nun 99. Maddesine göre geçersiz sayılacağı, ancak zararın oluşmasında sigorta ettirenin de müterafık kusuru bulunduğu gerekçesiyle, davalının 6/8 kusuruna düşen 1.217.770.356 liranın ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA, 65.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 36.690.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.