 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/3323
Karar no: 1999/5458
Tarih: 17.06.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın İstanbul 6.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 12.11.1998 tarih ve 1996/1277-1998/1900 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :
Davacı vekili, davalıya ait malların müvekkiline yurtdışına taşıma işinin yapılmasına rağmen navlun alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek 9.427 USD tahsil tarihindeki kur üzerinden faizi ile tahsilini dava etmiştir.
Davalı vekili, navlun ücretinin gönderilene ait olduğunu savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, satış şeklinin alıcı ile satıcı arasındaki ilişkiyi düzenlediğinden taşıyıcıyı bağlamayacağı, taşıma senedin "ödeme gönderene ait" ibaresini taşıdığı gerekçesiyle 9.218 USD alacağın dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasanın 4-a maddesi uygulanarak faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
l-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yon bulunmamasına ve davalı ve k ilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalıya ait malların davacı tarafından yurtdışına taşınması nedeniyle ödenmeyen navlun alacağına ilişkindir.
Dosyada mevcut ve itiraza uğramayan taşıma faturaları, USD üzerinden 'TL ye çevrilerek taşıma ücreti belirlendiğinden taşımanın yabancı para üzerinden yapıldığını göstermektedir. 23.11.1990 tarihinde yürürlüğe giren 3678 sayılı Yasanın 29. maddesi ile BK.nun 83. maddesine bir fıkra eklenerek, yabancı para borcunun vadesinde ödenmemesi halinde, alacaklının, bu borcun vade veya fiili ödeme günündeki rayice göre Türk parası ile ödenmesini isteyebileceği kabul edilmiştir.
Nitekim davacı da, bu hakkını kullanarak dava dilekçesinde 9.427 USD nin tahsil anındaki kur üzerinden TL karşılığını istemiştir. Mahkemece 9218 USD nin aynen tahsiline karar verilerek HUMK.nun 74 maddesine aykırı davranılmıştır.
Mahkemece davacı alacağının fiili ödeme günündeki rayice göre TL ile ödenmesine karar verilmesi gerekirken aynen tahsile karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.