Taraflar arasındaki Konya Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 24.2.1999 tarih ve 1998/1281-1999/97 sayılı kararın Yargıtayincelemesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 12.10.1999 günde davacı avukatı A... ile davalı avukatı Ö... gelip, temyiz dilekçesinin de  süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Harun Kara tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, müvekkilinin tescilli "A..." markası ile vana vb. emtia ürettiğini, yapılan üretimler ile ilgili dergi ve katologlara reklamlar verildiğini, müvekkili tarafından "A..." markası ile üretilip reklamlarda kullanılan resimlerin aynen davalı tarafından verilen reklamlarda kullanıldığını, bu hususun marka haklarına tecavüz ve haksız rekabet olduğunu ileri sürerek haksız tecavüz ve rekabetin önlenmesine, şimdilik 4 milyar lira maddi ve 1 milyar lira manevi tazminatın reeskont oranında temerrüt faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, yayınlanan resimlerin dergi tarafından temin edildiğini, davacının aranması ile ilanın durdurulduğunu, tazminat koşullarının oluşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere, bilirkişi raporuna nazaran, davacının tescilli "A..." markası ile ürettiği ve dergide reklam amacı ile yayınlanan ürün resimlerinin aynen davalı tarafından reklam amaçlı olarak dergide yayınlanmasının marka haklarına tecavüz olduğu, davalının haksız rekabeti olmasaydı marka sahibinin bu markayı kullanmakla elde edebileceği muhtemel gelirin 1.754.000.000 lira olup, davalının bu zarardan ve gerçekleşen manevi zarardan sorumlu olduğu gerekçesi ile, haksız rekabetin tespit ve men'ine, (1.754.000.000) lira maddi ve (100.000.000) lira manevi zararı reeskont oranında temerrüt faizi ile tahsiline, ilana karar verilmiştir.

Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2- Ancak, davacı, dava dilekçesinde TTK.nun 58/d ve anılan maddenin (e) bendinin ikinci fıkrasına uygun şekilde maddi tazminat talebinde bulunmuş ise de, davacı vekili, 29.9.1998 tarihli celsede, maddi tazminat istemini, davalının haksız rekabeti nedeniyle uğranılan kazanç kaybına hasretmiştir. Artık bu durumda davacı taraf, davalının haksız rekabeti nedeniyle kazanç kaybına uğradığını, satışlardaki azalmanın davalının eylemi ile illiyetini kanıtlamak zorundadır. Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda, davacı tarafın 1997 yılına ait satışların 138.500.000.000 lira, 1998 yılına ait satışların ise 105.245.000.000 lira olduğu tespit edildikten sonra 1998 yılına ait kazanç kaybının 1.754.000.000 lira olduğu belirlenmiş ise de, bu sonuca nasıl varıldığı izah edilmemiştir. Bu durumda mahkemece, davacı tarafa 1998 yılındaki satışlarda olan azalmanın davalı eyleminden kaynaklanıp kaynaklanmadığı hususundaki delillerini ibraz için ve varsa davalıya da karşı delillerini ibraz için uygun süre verilmesi ve bundan sonra, davalının bu eylemi nedeniyle uğranılan bir kazanç kaybı olup olmadığı hususunda bilirkişiden ek rapor veya yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulundan rapor alınması gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekildi maddi tazminata hükmedilmesi doğru olmamıştır.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, 65.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14.10.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972