 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/308
Karar no: 1999/5141
Tarih: 10.06.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın İstanbul 7.Asliye Ticaret Mahkemesinde görülerek verilen 13.10.1998 tarih ve 1996/1108 -1998/1864 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 08.06.1999 günde davacı avukatı Fatma gelip, davalı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden, temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karar bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Seyfi Çizmeci tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı avukatı müvekkilinin işyerinin (çeyiz dükkanı), davalıya işyeri sigorta poliçesi ile sigorta ettirildiğini, işyerinde 29.06.1996 tarihinde çıkan yangın neticesi demirbaş ve emtiaların yanarak hasarlandığını, zararın 4.860. 896.000. lira tutarında olduğunu, davalının sigorta bedelini ödemeye yanaşmadığını ileri sürerek şimdilik 1.000.000.000.- lira tazminatın yasal en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili işyerindeki yangının sigortalı tarafından kasıtlı olarak çıkarıldığına dair kanıtlar bulunduğunu, ayrıca yangında hasar gördüğü ve ziyaa uğradığı iddia edilen malların dükkanda mevcut olmadığını, gerçek zarar tutarının 462.044.310.-lira olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosyadaki kanıtlara göre; davacıya ait işyerindeki demirbaş ve emtiaların toplam 4.500.000.000.- lira bedelle sigorta kuvertürü altına alındığı, davalı sigorta şirketinin yangının kasden çıkarıldığı hususunu kanıtlayamadığı, bilirkişi raporunda davacının zararının 3.938.050.500.- lira olarak bildirilmiş ise de; işyerinde bulunan mal miktarının ne kadar olduğu hususunda ispat yükü kendisine düşen davacının mal miktarını kesin olarak kanıtlayamadığı, zira 1996 yılına önceki yıldan az miktarda mal devredilmiş olmasına
rağmen 1996 yılında birden bire bol miktarda malın kayıtlara işlenmiş olduğunun görüldüğü, halin olağan durumu gözetilerek BK.'nun 42/2. maddesi uyarınca 500.000.000.- lira tazminat
takdirinin uygun .olacağı gerekçesiyle bu meblağın dava tarihinden itibaren %30 ve 01.01.1998 tarihinden itibaren %50 oranında kanuni temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacının sigortalı işyerinde çıkan yangın sonucu demirbaş ve emtiaların hasarlanması, zayi olması nedeniyle uğradığı zarar, miktarı bilirkişi raporunda fatura ve kayıtlara dayanılarak 3.938.050.500.- lira olarak belirlenmiş bulunmasına ve davalı vekili bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde dayanak fatura ve kayıtlara açıkça itiraz etmemiş olmasına göre iddianın bilirkişi raporunda belirtilen zararın kanıtlamadığının kabulü gerekirken, mahkemece resen BK'nun 42/2. maddesine göre tazminat takdiri ile, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, davacı vekillinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın bozulması gerekmiştir
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının, kabulü ile kararın BOZULMASINA, 65.000.000.-lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan dalınıp, davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 596.100.lira temyiz-ilam harcının temyiz edenden alınmasına 10.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.