Taraflar arasındaki davanı İstanbul Asliye 7.Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 22.9.1998 tarih ve 1046-1518 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Altun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, dava dışı Orhan'a ait aracın 782684 n olu birleşik sigorta poliçesi ile davalı şirkete kasko sigortalı olduğunu, Orhan'a ait aracın satılması nedeniyle poliçe teminatından çıkartılarak yerine 7.1.1997 tarihinden itibaren müvekkiline ait aracın 1.880.000.000 TL bedelli teminat altına alındığını, 7.1.1997-10.8.1997 tarihleri arası sigortalı aracın 10.7.1997 günü çalındığını, durumun 11.7.1997 günü davalıya ihbar edildiğini, davalı tarafından 1.000.000.000 TL nin ödenmesine rağmen 880.000.000 TL nin ödenmediğini ileri sürerek 880.000.000 TL nin 11.7.1997 tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, 10.10.1996, 10.11.1996, 10.12.1996 ve 10.1.1997 tarihinde ödenmesi gereken prim taksitlerinin 11.7.1997 tarihinde ödendiğini, TTK.nun 1297 maddesi gereğince poliçenin kendiliğinden münfesih olduğu, buna rağmen müvekkilinin iyiniyetli olarak 1.000.000.000 TL yi davacıya ödediğini, ex gratia ödeme yapan müvekkili hakkında dava açılamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, Orhan'ın aracını satması nedeniyle önceki sigorta akdi feshedilmeden önceki malike ait aracın kalan sigorta süresi olan 215 gün için zeyilname tanzim edilme k suretiyle aracın ilk poliçeyle verilen teminatın sürdürüldüğü, zeyilnamede teminatın 1.880.000.000 V L ne çıkarıldığı, ilk poliçe prim tutarı olan 46.264.313 TL na ilaveten artan sigorta bedeli için ilave prim tahakkukunun yapıldığı, aracın sigorta tara. hinde gerçek değerinin 1.626.000.000 'İL olması nedeniyle, 254.000.000 TL aşkın sigorta bulunduğu, davalının ödediği 1.000.000.000 TL mahsup edildiğinde bakiye 626.000.000 TL yönünden davacının talep hakkı bulunduğu, Anayasa Mahkemesinin TTK. nün 1295/2 ve 1297/2 maddelerini değiştiren 537 sayılı KHK.nın 2 ve 3 maddelerini iptale dair kararın 16.10.1997 resmi gazetede yayın tarihinden 6 ay sonra yürürlüğe girmesi nedeniyle BK.nun 106/1. maddesi uyarınca prim borçlarının ödenmesi için sigorta şirketinin davacıya temerrüde düşürmesi gerektiği, doğrudan doğruya sözleşmeyi fesh etme yetkisi bulunmadığı gerekçesiyle, 626.000.000 'İL n iri 12.8.1997 temerrüt tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.

Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerleri dirilmesi n de usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Davalı vekilinin temyizine gelince; dava kasko sigorta poliçesi ile sigortalı araçta meydana gelen zararın sigorta şirketinden tahsili istemine ilişkindir.

Dairemizce Anayasa Mahkemesine başvurularak Türk Ticaret Kanunu'nun 1295/2 ve 1297/2 nci maddelerini değiştiren 537 sayılı KHK. nin 2 ve 3 üncü maddelerinin iptali talep edilmiş ve Anayasa Mahkemesinin 11.3.1997 gün ve 1997/24-35 sayılı kararı ile anılan hükümler iptal edilmiş ise de bu kararın yürürlüğü, iptal kararının T.C. Resmi Gazede'de yayınlanmasından başlayarak 6 ay sonrasına bırakılmıştır. Diğer bir deyişle, yüksek mahkeme kamu yararını dikkate alarak iptal kararının yürürlüğünü ertelemiştir. İptal kararı, 7.10.1997 gün ve 23142 sayılı T.C. Resmi Gazetede yayınlanarak, bu tarihten 6 ay sonra yürürlüğe girmiştir.

Dava konusu ihtilafın Anayasa Mahkemesinin iptal kararının yürürlük tarihinden önceki bir dönemde ödenmeyen primler ve zarardan kaynaklanıyor olması nedeniyle, davanın TTK.nun 1295/2 ve 1297/2 nci maddeleri gözönüne alınarak çözümlenmesi gerekeceğinden mahkemenin davanın kabulü gerekçesi yerinde değildir. Ancak, her ne kadar TT K.nun 1295/1297 nci maddelerine-göre temerrüt için ihtar gerekmese de dosya kapsamından davacı tarafın anılan maddelerde öngörülen sürelerin bitiminden sonra ve gecikme ile de olsa prim taksitlerini yatırmış ve davalı sigortacı da bunları kabul etmiş ve hatta davalı sigorta şirketinin akdi ilişkiyi kabul edip davacıya 1.000.000.000 TL ödeme yaparak sorumluluğu kabul etmiş olması nedeni ile davanın kısmen kabulü yerinde olup, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile mahkeme kararının bu gerekçe ile onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile mahkeme kararının yukarıda yazılı gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 596.000-lira temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 22.536.000-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz eden davalıdan alınmasına, 22.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972