 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/2769
Karar no: 1999/4662
Tarih: 31.05.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın İstanbul 7.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 02.02.1999 tarih ve 1997/664 -1999/81 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı H. Bankası şubesindeki hesabına ait ve davalı tarafından tahsil edilen çek üzerindeki imzanın müvekkiline ait olmadığını ileri sürerek, 400.000.000.- lirasının faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekilleri, müvekkillerinin çeke ciro yoluyla hamil olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve yaptırılan Adli Tıp Kurumu incelemesi sonucuna göre, sahte veya tahrif edilmiş bir çekin ödenmesinden doğan zararın muhatap bankadan istenebileceği, davalı şirketin aldığı çekteki imzanın sahte olduğunu bilemeyeceği ve kötü niyetle aldığının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Kambiyo senetlerinde sahtecilik defi, iyi niyetli hamil de dahil olmak üzere herkese, karşı ileri sürülebilen mutlak defilerdendir. Türk Ticaret Kanunu'nun 724. maddesinde öngörülen düzenleme ise sahte veya tahrif edilmiş çeklerin ödenmesi dolayısıyla muhatap bankanın üstlendiği sorumluluk ile ilgili olup, bu madde hükmü içeriğinden imza sahteciliği halinde iyi niyetli hamillerin korunacağı sonucuna varılamaz.
Mahkemece yukarda açıklanan esaslar gözönüne alınmak suretiyle davacı isteğinin değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi yerinde görülmediğinden kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 31.05.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.