 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/2681
Karar No : 1999/4777
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın İstanbul 5.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 18.11.1998 tarih ve 1997/1202-1998/1839 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, müvekkili şirkete sigortalı dökme buğday emtiasının davalı donatana ait gemi ile taşındığını, malın noksan çıktığını ileri sürerek sigortalısına ödenen 2.808.650.086.- lira'nın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, acenteye husumet yöneltilemeyeceğini, dökme yüklerde %2 fire oranının normal olduğunu usulüne uygun tesbit ve ihbar yapılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere, dosya kapsamına ve bilirkişi raporuna göre; noksanlığın gemi kaptanının da imzasını taşıyan tutanak ile saptandığından ihbarın yapılmış sayılacağı, keza dökme yükteki %1 fire oranına göre 109.254 kg. olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar etmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalının taşıma işini üstlendiği dökme buğday emtiasına uygulanacak fire oranı üzerinde toplanmaktadır.
Dosyada mevcut Deniz Ticaret Odası'nın emsal bir olaya verdiği 08.04.1995 tarih ve 753 sayılı kararına ticari teamüllere ve Dairemizin Yerleşik uygulamasına göre, dökme buğday taşımasında fire oranı %2 olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunun 3.sahifesindeki III no'lu bendinde açıklanan nedenlerle, fire miktarı %2'den de az olduğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 03.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.