Taraflar arasındaki davanın Fatih 4.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 8.12.1998 tarih ve 1997/988-1998/1087 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalıya ait ve müvekkiline trafik poliçesi ile sigortalı aracın neden olduğu trafik kazasında üçüncü şahıs aracında meydana gelen hasar bedelinin müvekkili tarafından ödendiğini ve genel şartların 4/a maddesinden doğan rücu haklarının bulunduğunu ileri sürerek, 50.000.000._ TL sının faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı, aracı 23.5.1996 tarihinde sattığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanan delillere göre, noterden araç satışının mülkiyeti geçirdiği ve davalının olay nedeniyle sorumluluğunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Davacı sigorta, zorunlu mecburi mesuliyet sigortalısı aleyhine açtığı rücu davasında sigorta genel şartlarını 4/a maddesine dayanmış ve sigortalısının «10ü kusurlu olması ve kasdı hareketle kazaya neden olması sebebiyle 3.şahsa ödediği tazminatın ödenmesini dava etmiştir.

Davalı tazminata neden olan olayın 18.3.1997 günü meydana geldiğini, oysa aracı noter kanalı ile 23.5.1996 günü dava dışı üçüncü şahsa sattığını savunmuş, mahkemece de dava bu nedenle reddolunmuştur.

Karayolları Trafik Kanununun 94.ve zorunlu trafik sigortası poliçesi genel şartlarının 9 ncu maddesine göre, araç işleteninin değişmesi halinde sadece sigortacıya fesih hakkı tanınmıştır. Dava konusu olayda davacı sigorta şirketi devir işleminin kendisine bildirilmemiş olmasını bir fesih sebebi olarak ileri sürmeyip, zarar gören 3.kişiye ödemede bulunduğuna göre, aslında bu davranış devir olan işleten ve zarar gören kişilerin hukuki yararlarını gerektirdiğinden, mahkemece devir işlemi ile sigorta ilişkisini sona erdiğine, bu nedenle üçüncü kişiye yapılan ödemenin geçerli olmayıp, davacının da aynı nedenle halefiyet hakkına sahip olmayacağı hakkındaki kabul şekli hem yasa hükümlerine, hem sözleşme ilişkisine, hem de zorunlu trafik sigortasının konuluş amacına ters düşer.

Bu durumda mahkemece K.T.K.nun 95/2.maddesi uyarınca işin esasına girilmesi ve sigorta genel şartlarının 4/a maddesini irdelenmesinde bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Ancak, davalının kırmızı ışığa riayet etmeden geçmesi ve bu sebeple tamamen kusurlu olması halinin, Dairemizin yerleşen uygulamasına göre, davalının kasden veya kaste yakın bir şekilde sebebiyet verdiğinin kabulünün mümkün olmaması sebebiyle, davanın bu nedenle reddi gerekeceğinden, sonucu itibariyle doğru olan hükmün gerekçesini değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle ONANMASINA, 1.370.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 31.05.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972