 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1999/2570
Karar No: 1999/5284
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kayseri 1.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 24.12.1998 tarih ve 1998/529-1998/1325 sayılıkararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar Ahmet H... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, müvekkili şirkete kasko sigortalı araca davalıların sahip ve sürücüsü olduğu aracın çarparak hasarlandırdığını, hasar bedelinin sigortalıya 17.10.1996 tarihinde ödendiğini, olayda davalı sürücünün 8/8 oranında kusurlu olduğunu ileri sürerek 154.500.000 TL nin ödeme tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte davalılardan (davalı sigorta şirketi poliçe limiti ile sorumlu olmak üzere) müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi istenmiştir.
Davalılar A... ve H... vekili, kaza tarihi itibariyle 2 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu, istenen tazminat miktarınında fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, poliçe limiti 50.000.000 TL nin ödendiğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davacı sigorta şirketinin sigortalısına yaptığı ödeme tarihinden itibaren sorumlular hakkında rücu hakkını elde ettiği sorumluları öğrenme tarihinin sigorta şirketi açısından olay tarihi değil ödeme tarihinin esas olması gerektiğini, ödeme tarihinden itibaren 2 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığını, olayda davalı sürücünün 8/8 oranında kusurlu ve sigortalı araç hasarının 154.500.000 TL olduğu, bu miktarın 50.000.000 TL sinin davalı trafik sigortacısı tarafından ödendiği, bakiyeninden diğer davalıların sorumlu olduğu gerekçesiyle, davalı sigorta şirketi hakkındaki davanın konusuz kaldığından karar ittihazına yer olmadığına, diğer davalılar hakkındaki davanın kısmen kabulü ile 104.500.000 TL.nin 17.10.1996 tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalılar A... ve H... vekili temyiz etmiştir
Dava, TTK.nun 1301/1 maddesine dayanılarak sigortalıya halef olarak açılmış rücuen tahsil davasıdır. Halefiyet esasına dayanılarak dava açıldığına göre, zamanaşımı süresinin başlangıcında esas alınacak tarih karayolları Trafik Yasası 109/1 maddesinde açıklanan kaza tarihidir. Trafik kaza tutanağına göre kazanın 22.4.1996 tarihinde meydana geldiğe davacının sigortalısının bu tarihte zararı ve sorumlusunu öğrendiği sabit olmasına göre, sigortalısına halef olan davacı sigorta şirketi açısından da bu tarihten itibaren zamanaşımı süresi işlemeye başlamıştır. Dava 28.4.1998 tarihinde açılmış olmakla Karayolları Trafik Yasası 109/1 maddesinde belirtilen 2 yıllık zamanaşımı süresi dolduktan sonra açılan işbu rücuen tahsil davasının zamanaşımı nedeniyle reddi gerekir iken, yazılı şekilde halefiyet kuraları gözönünde tutulmaksızın sigortalıya yapılan ödeme tarihi esas alınarak zamanaşımı itirazının reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bu nedenle temyiz eden davalılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar A... ve H... vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün müyeyyiz davalılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden iadesine, 14.6.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.