 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1999/2317
Karar No : 1999/4352
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Koçarlı Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 22.09.1998 tarih ve 1996/196-1998/139 sayılı kararınYargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, davalının talimatı ile kendi şubelerinde bulunan hesabından dava dışı Tekel Başmüdürlüğü'nün Aydın Merkez Şubesi'nde bulunan hesabına 450.695.225.- lira havale gönderildiğini, ancak davalının hemen akabinde iptal işlemi istediğini bu sırada olan sistem kesintisi nedeniyle on-line işleminin şubelerinde iptal gözükmesine karşın Aydın Şubesinde iptal gözükmediğinden sözkonusu paranın Tekel Başmüdürlüğü hesabına aktarıldığını, davalı hesabındaki bu yanlışlığın 23.09.1996 tarihinde ortaya çıktığını, davalının istendiğinde ana parayı iade ettiğini, ancak sözkonusu paranın ödeme tarihinden tahsil tarihine kadar geçen süre için reeskont oranında faiz ve BSMV olarak toplam 339.599.491.- lira'nın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin iyiniyetli olduğunu yanlış ödemenin davacı hatasından kaynaklandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, yaptırılan bilirkişi incelemesinde, davacının reeskont oranında faiz ve BSMV toplamı 319.702.900.- lira isteyebileceğinin saptandığı, raporun hüküm kurmaya ve yargıtay 11.Hukuk Dairesi'nin içtihatlarına uygun bulunduğu gerekçesiyle 319.702.900.- lira'nın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Ancak, dava, davalı adına yanlışlıkla ödenen havalenin ödeme tarihi ile davalıdan tahsil tarihi arasında geçen süre için tahakkuk eden temerrüt faizinin tahsili istemine ilişkindir. Taraflar arasında akdi ilişki bulunmayıp, sebepsiz zenginleşme sözkonusu olduğundan, davacı banka sözleşme ilişkilerinde istiyebileceği bir vergi türü olan BSMV'yi davalıdan isteyemez.
Öte yandan,, dava konusu alacak temerrüt faizine ilişkin olduğuna göre, BK.nun 104/2 'nci maddesi uyarınca temerrüt faizine tekrar temerrüt faizi yürütülemeyeceğinden alacağa talep tarihinden dava tarihine kadar geçen süre için temerrüt faizi yürütülmesi de doğru görülmemiş ve kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle, davalı vekilin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 24.05.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.