 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/2307
Karar no: 1999/7239
Tarih: 28.09.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki Adapazarı 2.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek bozmaya uyularak verilen 16.10.1998 Tarih ve 1998/180-1993/946 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen günde taraf avukatları tebligata rağmen gelmediğinden tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına ve temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Arslan tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya zorunlu trafik sigortalı bulunan müvekkiline ait aracın karıştığı trafik kazasında karşı aracın uğradığı hasar bedelinin müvekkilin hususi vekilince ödenerek ibraname alındığını, ödenen meblağın davalıya rücu edilmesine rağmen davalının teminat içinde kalan meblağı ödemediğini ileri sürerek, (58.750.000) liranın ticari mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili duruşmada, kazanın davalıya ait aracın onarım için 3.kişiye (servise) bırakıldığında meydancı geldiğini ve oluşan 3. kişi zararının sigorta güvencesi dışında kaldığını, davacının müvekkiline danışmadan ödeme yapamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, sunulan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacıya ait sigortalı aracın sürücüsünün kazada %100 kusurlu ve karşı araçta oluşan hasar tutarının (85.325.000) lira olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne ve anılan meblağın ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki belgelerden ve özellikle davacıya ait aracın sürücüsü Alinin 23.4.1997 tarihli beyan tutanağından, davalı şirkete zorunlu trafik sigortalı bulunan davacıya ait aracın onarım için adı geçenin işyerine bırakıldığı ve onarımdan sonra bu kişi tarafından deneme amacıyla trafiğe çıkarılan aracın 3. kişi aracına kusurlu olarak çarparak hasar verdiği, tamirci tarafından 3. kişiye (93.750.000) lira ödeme yapıldığı ve davacının da halefiyet sıfatına dayanarak ödenen bu meblağı davalı sigortacıdan talep ve dava ettiği anlaşılmaktadır.
2918 sayılı KTK.nun 104/1 maddesi hükmü doğrultusunda düzenlenen ZMSS poliçesi genel şartlarının 3/4 maddesi hükmüne göre, sigortalı aracın motorlu araçlarla ilgili mesleki faaliyetlerde bulunan iş sahiplerine onarım ve başka amaçlarla bırakıldığı sırada sebep olacağı zararlara ilişkin her türlü talep sigorta güvencesi dışında kalmaktadır. Somut olayda, sigortalı aracın sürücüsü olan kişi davalı şirket bakımından 3. kişi zararı giderildikten sonra rücu edilecek haksız eylem sorumlusu durumundadır. Ancak, açıklanan biçimde meydana gelen riziko nedeniyle davalı şirket 3.kiş inin uğradığı zararı ödemediğinden bu olasılık gerçekleşmemiştir.
2918 sayılı Kanun'un 104/1 ve sigorta genel şartlarının 3/4 maddeleri hükümleri karşısında, sigorta güvencesi dışında kalan rizikolardan dolayı açılan bu davanın reddi gerekirken, aksi düşüncelerle davanın kabulü doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, davalı vekili duruşmaya gelmediğinden vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 28.09.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.