Taraflar arasındaki davanın Ankara 12.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 2.2.1999 tarih ve 1998/645-l 999/10 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalının maliki ve sürücüsü bulunduğu aracın müvekkiline kasko sigortalı araçla çarpışması sonucu sigortalı araçta meydana gelen hasar bedelinin sigortalıya ödendiğini, olayda davalı yanın 2/8 oranında kusurlu olduğunu, bu kusur oranına tekabül eden hasar miktarının 137.500.000 lira olarak belirlendiğini ileri sürerek, bu meblağın davalıdan tahsilini talep etmiş, bu dosya ile birleştirilen dosya ile davacı vekili yaptırılan bilirkişi incelemesinde davalının 6/8 oranında kusurlu olduğunun belirlendiğini buna göre bakiye alacakları olan 278.000.000 liranın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı yan duruşmaya katılmamıştır.

Mahkemece, iddia,savunma ve toplanan kanıtlara göre, yaptırılan bilirkişi incelemesinde, olayda davalı sürücünün 6/8 sigortalının da 2/8 oranında kusurlu bulunduğu, bu kusur oranına 415.500.000 liranın tekabül ettiği, raporun denetime elverişli bulunduğu gerekçesiyle, asıl ve birleşen davanın kabulü ile toplam 415.500.000 liranın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Davalı vekili, temyiz dilekçesinde, müvekkili aleyhine açılan ek davanın müvekkiline usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğini ve taraf teşkili yapılmadan hüküm kurulduğunu ileri sürmüştür.

Dosya incelendiğinde, davalı aleyhine açılan 7.10.1997 tarihli ek dava dilekçesinin davalı asıla 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21.maddesinde öngörülen hükme uygun olarak tebliğ verilmediği tesbit edilmiştir.

Zira, anılan kanun hükmünde "kendisine tebligat yapılacak kimse veya muhatap namına kendisine tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbirisinin gösterilen adreste bulunmamaları veya tebellüğden imtina etmeleri"durumunda yapılacak işlemler açıklanmıştır. Madde dikkatlice incelendiğinde burada iki ayrı halin birlikte düzenlendiği görülecektir. bunlardan birincisi kendisine tebligat yapılacak kimse veya muhatap adına tebligatı kabul edebilecek olanlardan hiçbirinin adreste bulunmaması, diğer ise adı geçenlerin tebellüğden imtina etmeleri hususlarıdır.

Somut olayda muhatabın adreste bulunmaması hali söz konusudur. Muhatabın adreste bulunmaması halinde PTT memurunun ne şekilde davranacağı tüzüğün 28 nci maddesinde yazılıdır. Buna göre, muhatap veya muhatap adına tebliğ yapılabilecek olanlardan hiçbirini gösterilen adreste bulunmazsa, tebliğ memurunun adreste bulunmana sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar kurulu veya meclis üyeleri, zabıta amir veya memurlarından tahkik ederek beyanlarını tebliğ tutanağına yazıp altını imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde de, bu durumu yazarak kendisinin imzalaması gerekir.

Burada Tüzüğün 28.maddesi PTT memuruna ilgilinin neden adreste bulunmadığını "tahkik etme" görevini yüklemiştir. PTT memuru bu tahkikatın sonucunu tebliğ evrakına yazacak ve maddede açıkça belirtildiği için ilgilisine imzalatacaktır. Ancak bu suretle yapılan işlemin usulüne uygun olup olmadığı hakim tarafından denetlenebilir. Muhatabın adreste bulunmamakla beraber, orada ikamet ettiği,fakat tevziat saatlerinden sonra adrese geldiği beyan edilirse, bu takdirde 2 numaralı fişin kapıya yapıştırılması, komşuya haber verilmesi ve tebliğ evrakının zabıtaya veya muhtara bırakılması işlemlerine geçilebilecektir.

Bu itibarla Tüzüğün 28.maddesinde yazılı olan ve maddede belirtilen kişilere sorularak imzaları da, alınmak suretiyle muhatabın (yada muhatap adına tebligatı alabilecek olanların) bu adreste bulunduğu "tevsik edilmeden" Tebligat Kanunu'nun 21.maddesine göre, yapılan tebligat işlemi Tebligat Kanunu'nun 21.'nci maddesine göre geçersizdir.

Bu ilkeler, Hukuk Genel Kurulunun 13.10.1965 gün ve 2/793-360 sayılı, 16.9.1991 gün ve 7/2371-604 sayılı, 29.12.1993 gün ve 93/118-778-876 sayılı karaları ile aynen  benimsenmiştir.

Bu durumda mahkemece, davalıya usulüne uygun tebligat yapılarak taraf teşkili yapıldıktan sonra yargılama yapılıp esas hakkında bir hüküm kurulmak gerekirken, HUMK.nun 73'ncü maddesine aykırı olarak hüküm kurulması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.

2-Bozma neden ve kapsamına göre, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle, kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14.6.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972