Taraflar arasındaki davanın İstanbul 7.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 10.11.1998 tarih ve 1996/112-1998/2029 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirketçe nakliyat rizikolarına karşı sigorta güvencesi altına alınan emtianın, Belçika-İstanbul havayolu taşımasını davalının üstlendiğini, ancak emtianın 2 kg eksik teslim edildiğini ileri sürerek, sigortalıya ödenen 4.124.787.763 TL dan, fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla şimdilik 150.000.000 TL nin ödeme tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili, Varşova Konvansiyonunun 22. maddesi uyarınca sorumluluğun kg üzerinden 250 altın frank ile sınırlı olduğunu, buna göre yapılan hesaplamada müvekkilinin 38.589.318 TL ödemekle sorumlu olup, bu miktar üzerinden borcu kabul ettiklerini, aşan talebin reddi gerektiğini bildirmiştir.

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davalıya teslim edilen emtiadan        l kap içinde 2 kg bilgi işlem makinasının alıcısına eksik teslim edildiğini, Varşova Konvansiyonunun La Haye Protokolü ile değişik 22. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kg başına 250 altın frank ile sınırlı olduğu, hüküm tarihindeki l gram saf altının piyasa fiyatı üzerinden, 500 altın frankının 81.351.000 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, bu miktarın sigortalıya ödeme tarihi olan 27.6.1996 tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve Varşova-La Haye Konvansiyonunda hüküm bulunmayan hallerde örneğin faiz konusunda tarafların milli kanunu uygulanacağından davalı vekilinin temyiz itirazının reddi ile hükmün onanması gerekmiştir.

SONUÇ. Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 2.930.000-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 17.5.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972