 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/1920
Karar no: 1999/2552
Tarih: 25.03.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kozan 1. Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 27.l 2.l996 tarih ve l0-403 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili; müvekkillerinin murisinin davalı sigorta şirketinin trafik sigortasını yaptığı aracın çarpması sonucu öldüğünü, müvekkillerinin desteklerinden mahrum kaldığını, daha önce fazlaya ait haklarını saklı tutarak açtıkları davanın kabul ile sonuçlandığını ileri sürerek 280.000.000. - lira'nın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, öneki dava ile aleyhlerine 30.000.000.- lira'ya karar verildiğini, poliçe limitinin 80.000.000.- lira olduğunu savunarak bu.50.000.000- lira ile sorumluluklarına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia , savunma ve tüm dosya kapsamından mahkemenin 1996/305 Esas sayılı dava dosyasında bulunan bilirkişi raporu dikkate alınarak 280.000.000.- lira maddi tazminatın olay tarihi 22.04.1994 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacılar, karşı aracın zorunlu mali mesuliyet sigortacısından destekten yoksun kalma tazminatı talep etmiştir.
Zorunlu mali mesuliyet sigortasında rizikonun gerçekleşmesi halinde sigortacının ödeyeceği tazminat Karayolları Trafik Kanunu 91. maddesinin göndermesiyle aynı yasanın 85/1 . maddesine göre, sigorta ettiren işleten tarafından motorlu aracın işletilmesi sonucunda ortaya çıkan maddi zararlar ile kişinin yaralanması veya ölmesi gibi bedeni zararlara ilişkin olmaktadır. Karayolları Trafik Kanunu 93. maddesi uyarınca zorunlu mali mesuliyet sigortacısı limitle gerçek zarardan sorumludur. 3. kişiler bu miktarı aşan kısım için bakiye zararlarından işleten şahsen sorumludur. Yine zorunlu mali mesuliyet sigortasına ilişkin tarifede bu tür sigorta ile teminat altına alınan sorumluluk miktarları kişi başına ve kaza başına olmak üzere iki yönlüdür. Rizikonun gerçekleşmesi ile bir kişi yaralanmış yada ölmüş ise veya tek hasar oluşmuşsa, poliçede gösterilen asgari had, birden fazla zarar oluşmuşsa azami hadden ancak Karayolları Trafik Kanunu 96. madde uyarınca oranlama (garameten) yoluyla sorumludur.
Olayımızda davalı sigorta şirketinin kabulü gibi şahıs başına ölüm halinde poliçe limiti 81.000.000. - lira olup, bunun 30.000.000.- lira'sının Kozan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi 1993/53 Esas 9 Karar sayılı ilamı ile hüküm altına alındığına göre kalan 50.000.000.- lira yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir .
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.