Taraflar arasındaki davanın İzmir 2.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 17.02.1998 tarih ve 984-245 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirketin yurtdışına taze sebze-meyve ihraç ettiğini, bu amaçla davalı nakliyat şirketi ile anlaşarak 08.04.1994 tarihinde İzmir'den Zagrep'e 19.396 Kg. domates gönderdiğini 4800 Kg.'nın taşıma sırasında davalıdan kaynaklanan sebeplerle hasarlandığını, 15.04.1994 tarihinde bu kez 19.920 Kg. domates gönderildiğini bununda 6750 Kg.nın aynı sebeple hasarlandığını, her iki nakliyeninde nakliye tarihlerinde davalı sigorta şirketince sigortalandığını, toplam zararlarının 15.015 DM olduğunu, ihtara rağmen ödemediklerini beyanla 15.015 DM zararın dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi ile davalılardan tahsilini dava ve talep etmiştir.

Davalı sigorta şirketi cevabında, nakliyenin 6 gün sürmesi gerekirken 10 gün sürdüğünü, +6 derecede taşınması gerekirken buna riayet edilmediğini, Instatute Cargo Clauses Ali Rısks Klozu hükümlerine göre kasaların tır içerisinde istiflerinin gereği gibi yapılmaması, taşıma kurallarına riayet edilmemesinin teminat dışında tutulduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Davalı nakliye şirketi vekili cevabında, müvekkili şirketin bir kusurunun olmadığını, davacı şirketin vasıflı ve vasıfsız domatesleri karışık olarak yükleme yapmasından kaynaklandığını, istenen meblağın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, dosya içerisindeki mübrez belgelere, alınan bilirkişi raporlarına göre benimsenen ikinci bilirkişi raporu doğrultusunda hasarın istifleme ve geç teslimden kaynaklandığı, istiflemenin gönderen davacıya ait olduğu, bunun aksine olarak gönderilen malların nakliyecinin deposuna teslim edildiğine dair delil ve iddianın bulunmadığı, zararın diğer nedeni olan gecikmeden dolayı davalı nakliye şirketinin sorumlu olduğu, sigorta şirketinin Kloz hükümleri gereği sorumlu olmadığı gerekçesiyle davanın kısman kabulü ile 3737.5 DM'nın dava tarihinden itibaren kamu bankalarınca bir yıl vadeli DM üzerinden açılan döviz hesaplarına uygulanan döviz faizi ile birlikte ödeme tarihindeki kur üzerinden Türk Lirası karşılığının davalı nakliye şirketinden tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, taşımadan kaynaklanan zararın tazminine ilişkindir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-TTK.'nun 781. maddesine göre, taşıyıcı eşyanın kendisine teslim edildiği andan gönderilene teslim edildiği ana kadar geçen müddet içinde uğradığı ziya ve hasardan sorumludur. Bu sorumluluktan kurtulması, ancak anılan maddede belirtilen kurtuluş beyinnesini ispatlaması ile mümkündür. Davalı her ne kadar yükleme işinin davacı gönderici tarafından yapıldığını savunmuş ise de, gönderen, malı hatalı yüklemiş veya bu konuda yanlış bir talimat vermiş olsa bile, taşıyıcının malı emniyetle taşınmasını sağlama k üzere, her türlü tedbiri alması ve hatalı yüklemeye karşı çıkması gerektiğinden, basiretli bir taşıyıcıdan beklenen davranışta bulunmaması nedeniyle sorumluluğu vardır. Bu itibarla, davalı taşıyıcının da hatalı yüklemeden dolayı müterafik kusurunun bulunup bulunmadığı araştırılmadan, hatalı yüklemeden doğan zarar-in tümünün davacı gönderene ait olduğunun kabulü ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda l numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972