Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 23.Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 30.9.1998 tarih ve 363-599 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili dava dilekçesinde davalı şirkete sigortalı müvekkilinin özel aracıyla Ankara Eryaman girişinde kaza yaptığını ve aracının hasarlandığını, sigorta şirketine başvurarak kasko poliçesi teminatı içerisinde bulunan araçtaki hasar bedelinin tanzim edilmesini talep ettiğini, şirketin yanlış düzenlenen kaza tespit tutanağında aracı eşinin kullandığı ve koklamakla alkollü olduğu belirtildiğinden bahisle tazminatı ödemediğini, bu durumun gerçeği yansıtmadığını, ceza dosyasıyla da sürücünün müvekkili olduğunun kanıtlandığı ve alkolsüz olduğunu 588.000.000 liranın 22.2.1997 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte tahsilini istemiş tir.

Davalı vekili özetle araç sürücüsünün değişik birisi gösterilmek istendiğini kaza tespit tutanağının doğru olduğunu ve buna göre de araç sürücüsünün alkollü olduğunu haksız ve yersiz davanın reddedilmesine karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece iddia, savunma, dosyada ibraz edilen deliller tanık ifadeleri, Ankara 12.Sulh Ceza Mahkemesinin 97/489 Esas 97/424 karar sayılı dosyası ve bilirkişi raporuna dayanılarak 546.760.914 liranın davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine karar verilmiştir.

Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.

1-Olayı mahallinde gören ve yaralılardan Şükrü Numune Hastanesine sevk eden trafik polis memuru İbrahim tarafından tanzim edilen 22.2.1997 tarihli trafik kaza tesbit tutanağında kazaya aracı, alkollü olarak kullanan Şükrünün neden olduğunu bildirmiş ve adı geçenin hastanede yapılan muayenesinde alkol aldığı tesbit edilmiştir. Şehit Osman Avcı Polis Karakolu Amiri tarafından Etimesgut Emniyet müdürlüğüne yazılan yazıda Şükrü hakkında alkollü araç kullanmaktan 26.2.1997 tarihinde Trafik Ceza Tutanağı tanzim edilerek (7.200.000) lira hafif para cezası ile cezalandırıldığı bildirilmiştir.

Şükrü ve eşi Aynur'un Karakolda tesbit edilen beyanları üzerine, Trafik Kaza Tutanağında aracı alkollü olarak kullanan Şükrü yer almışken bu kez karı-kocanın beyanı hiçbir araştırma ve soruşturmaya ve şüpheye tabi tutulmadan aracı kullananın alkolsüz Aynur olduğu kanaatine varılmış ve müştekisi Şükrü, sanığı Aynur olarak savcılıkça CMUK.nun 344 md. uyarınca sanık Aynur hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmiş ve TCK. 565 inci madde uyarınca cezalandırılması için Aynur hakkında Sulh Ceza Mahkemesinde dava açılmış, aynı bilgiler dosya içinde olduğu halde duruşma açılmadan Aynur hakkında Ceza Kararnamesi ile TCK. 565/1, 119 ve 647/1 uyarınca neticelenen 290.000 lira hafif para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

Bilindiği gibi Trafik kaza tesbit tutanağı aksi sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden olup yargılama sırasında bu tutanağı tanzim eden zabıt mümzisi dinlenmeden bu tutanağın yok sayılması mümkün değildir.

Diğer taraftan Ceza Kararnamesi ile aracı kullanan Aynur kabul edilerek hakkında TCK. 565 madde uyarınca hüküm verilirken çelişkili şekilde Şükrü hakkında ise 2918 sayılı Yasanın 48 inci maddesi uyarınca aynı vasıtayı alkollü kullanmaktan (7.200.000) lira hafif para ceza verilmiştir. 2918 sayılı Yasanın 114. madde uyarınca tanzim edilen trafik ceza tutanakları üzerine ayrıca iddianame tanzim edilmeden Sulh Ceza Mahkemesince yargılama yapılıp karar verilir

Görüldüğü gibi aynı eylem hakkında iki kişi olayın faili kabul edilerek haklarında ceza uygulanmış olup bunlardan hangi kararın BK. 53. md. uyarınca hukuk hakimini bağlıyacağı belirgin değildir.

Mahkemece, Şükrü hakkında Alkollü vasıta kullanmaktan tanzim edilen trafik suç tutanağı celp edilerek bunun itiraz ile kaldırılıp kaldırılmadığı araştırılmak, trafik kaza tutanağı tanzim eden zabıt mümzisi dinlenmek ve yukarıda anılan çelişkili durum giderilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.

2-Bozma nedenine göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda (l) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harçların istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 15.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972