 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1999/1779
Karar No: 1999/3820
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Yomra Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 1.12.1998 tarih ve 1997/115-1998/168 sayılı kararınYargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Altun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, müvekkili şirkete trafik poliçesi ile sigortalı davalı belediye ye ait 61 DV 359 plakalı aracın sürücüsü belgesi olmayan T... idaresinde iken 52 AS 894 plakalı araca çarparak zarar verdiğini ileri sürerek müvekkilince 3. Şahsa ödenen 35.310.000 liranın 11.1.1996 tarihinden itibaren faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kaza neden olan T...'nın belediye elemanı olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, trafik kaydı ve dosya kapsamına göre, davacı şirkete sigortalı aracın davalı belediye değil Köy Hizmetleri ile müdürlüğü adına kayıtlı olup, sürücü T...'ın belediyede çalışmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, müvekkili şirkete zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı 61 DV 359 plakalı aracın sürücü belgesi olmayan kişi tarafından kullanıldığı sırada 3. Şahsa verilen zararın müvekkilince ödenmesi nedeniyle poliçe genel şartlarının 4/c maddesine aykırılık nedeniyle ödediği miktarın davalı sigortalısından tahsilini istemiştir. Dava konusu olay 23.11.1995 tarihinde meydana gelmiştir. Bu tarih itibariyle aracın işleteninin ve sigortalısının kim olduğu dosya kapsamından anlaşılmamaktadır. Ayrıca davalı Belediye Başkanlığı olay tarihinde aracın tamir için bırakıldığı yerde bulunan şahsın olaya sebep olduğunu belirtmiştir. Mahkemece olay tarihi itibariyle 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 3'ncü maddesinde tanımı yapılan işletenin kim olduğu belirlenip aynı yasa'nın 104 ncü maddesi de gözönüne alınarak sorumlu olup olmadığı tesbit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile davanın reddedilmesi doğru görülmemiş, hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden iadesine, 10.5.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.