Taraflar arasındaki davanın Gaziantep 4.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 17.12.1998 tarih ve 1998/564-1998/901 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı temsilcisi, davalı şirketin Gaziantep Mağazasının TTK.nün 42 ve ticaret sicil nizamnamesinin 52 ve 54.maddeleri uyarınca ticaret siciline tescili gereken şube vasfını taşıdığını, tescil için yapılan çağrıya icabet edilmediğini ileri sürerek TTK.35.maddesi uyarınca sicile tescil kararı verilmesini istemiştir.

Mahkemece, evrak üzerinden, davalının Gaziantep mağazasının şube vasfını taşıdığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş olup, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizce, 5590 sayılı Ticaret ve Sanayi Odaları hakkındaki yasanın 9.maddesindeki koşulların araştırılması gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davalı mağazanın müstakil sermayesinin olmadığı, mağazaya ait ticari defterlerin bulunmadığı, günlük hasılatın banka kanalıyla merkeze gönderildiği, personel atamalarının merkezce yapılıp ücretlerinin dahi merkezce ödendiği, kendi başına ticari muamele yapmadığı, tüm işlemlerin merkezden yönetildiği, mağazanın şube vasfını taşımadığı satış mağazası olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Mahkemece, her ne kadar dairemizin bozma kararına uyulmuş ise de, bozmadan sonra alınan bilirkişi raporunda 5590 sayılı Ticaret ve Sanayi Odaları Hakkındaki Kanunun 9.maddesinin 3. fıkrasında sayılan koşulların davalının Gaziantep Mağazası açısından oluşmadığı, mağazanın kendi başına ticari muamele yapmadığı belirtilmiş ve bu rapora itibar edilerek dava reddedilmiştir. Ancak bilirkişi raporunda, davacıya ait mağazanın kendi başına ticari muamele yapmadığı görüşüne ilişkin gerekçe gösterilmemiştir. Anılan mağazanın müşteriye icapta bulunduğu ve bu icap üzerine müşterinin de kabulü ile ticari ilişkinin kurulduğu da bir gerçektir.

Öte yandan, davacı tarafça, davalının İzmir ve başka yerlerdeki mağazalarının ticaret siciline kayıtlı olduğu iddiası üzerinde de yeterince durulmamıştır. Mahkemece,tarafların iddia ve savunmalarına ilişkin delilleri ibraz ettirilmek ve ticaret hukuku işletmecilik ve muhasebe konusunda uzman bilirkişi kurulu oluşturularak rapor alınmak suretiyle ortaya çıkacak sonuca göre, bir karar vermek gerekir iken, yazılı şekilde eksik incelemeye dayanılarak karar verilmiş olması doğru görülmemiş, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 10.05.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972