Taraflar arasındaki davanın Samsun 2. Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 17.12.1998 tarih ve 1998/322-1998/757 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :

Davacı vekili, davalıya ait kerestelerin taşıma ücretinin ödenmediğini, yükün gecikmeli olarak indirilmesi nedeniyle de bekleme ücreti alacağı doğduğunu savunarak 4400 USD navlun ve bekleme ücreti ile 35.175.400 TL bekleme sırasında yapılan masrafların davalıdan tahsilini talep etmiştir.

Davalı vekili, davacı ile taşıma sözleşmesi yapan şoförün müvekkili şirket elemanı olmadığından kendilerini bağlamayacağını 1400 USD navlun ücretinin gönderici tarafından ödendiğini, kendi kusuru nedeniyle bekleme ücreti isteyemeyeceğini savunmuştur.

Mahkemece toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, davacının davalı şirkete ait malın Rusya'dan Bursa'ya taşıma işini üstlendiği, davacıdan malın Samsun'a indirilmesi istenilip navlun ücretinin ödenmediği, navlunun 2100 USD bekleme ücretinin günlük 100 USD olduğu malın 5 günlük sürede gümrük işlemleri yapıldığından bekleme süresinin 5 gün olduğu bu süre için yaptığı masrafları da isteyebileceği gerekçesiyle, peşin alınan 100 USD avansın mahsubu ile, 2500 USD nin ödeme tarihindeki kur üzerinden, 17.000.000 TL otel ve park ücretinin yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.

1-Temyiz olunan karar davacı vekiline 4.1.1999 tarihinde tebliğ edilip, temyiz dilekçesinin 25.1.1999 tarihinde harçlandırılmış bulunmaktadır. 15 günlük yasal temyiz süresi 19.1.1999 tarihinde sona erecek olmasına rağmen bu tarih Ramazan Bayramına rastladığından, temyiz süresi 22.1.1999 tarihine uzamış, bu tarihte bir kısım kamu görevlileri idari izinli sayılmakla beraber resmi daireler açık olup, temyiz dilekçesinin anılan tarihte harçlandırılmasına engel bir durum bulunmadığından, davacı taraf yasal 15 günlük temyiz süresini geçirdiğinden, HUMK.nun 432/4 maddesi gereğince temyiz isteğinin reddi gerekmiştir.

2-Davalının temyizine gelince; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve TTK.nun 792. maddesi gereğince aksinin kararlaştırıldığı kanıtlanmadıkça navlun ücretini ödeme yükümlülüğünün gönderilene ait olmasına ve davalının dayandığı ödeme belgesinde taşıyıcının imzasının bulunmamasına göre, davalının temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin HUMK.nun 432/4 maddesi gereğince reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, l.370.000-lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 26.692.000- lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 29.4.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972