 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/118
Karar no: 1999/2161
Tarih: 15.03.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın İskenderun Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 25.02.1998 tarih ve 86-202 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin üyesi olan davalının ödemelerini yerine getirmediğini ve takibe de haksız yere itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı, ikametgahı mahkemesinin yetkili olduğunu savunarak, yetkisizlik kararı verilmesini istemiştir.
Mahkemece, HUMK.'nun 9. maddesi uyarınca davalının ikametgahı mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı kooperatif ile üyesi arasındaki çekişme aidat borcundan kaynaklanmaktadır. Davalı taraf süresinde yetki ilk itirazında bulunmuş mahkemece HUMK.'nun 9. maddesinde yer alan genel yetki kuralı uyarınca davalının ikametgahı mahkemesinin yetkili olduğundan bahisle yetkisizlik kararı verilmiştir.
HUMK.'nun 17. maddesi uyarınca, şirket ve cemiyetlerin ve tesislerin kendi işlerine müteallik olmak üzere azası aleyhine ve azanın bu sıfatla yekdiğeri aleyhlerine ikame edecekleri dava bu şirket cemiyet veya tesisin ikametgahı addolunan mahal mahkemesinde bakılır. Bu maddede belirtilen yetki kuralı kesindir. Mahkemece, davanın doğru olarak davacı kooperatifin ikametgahında açıldığı gözetilerek davalının yetki itirazının reddine karar verilmesi gerekirken kabulü ile yetkisizlik kararı verilmesi yerinde görülmediğinden kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 15.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.