 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/1090
Karar no: 1999/2973
Tarih: 19.04.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Denizli l.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 20.10.1998 tarih ve 1998/545-1998/2101 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının ödenmeyen aidat borçları için aleyhine girişilen icra takibine itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptalini,%15 inkar tazminatının tahsilini talep etmiştir.
Davalı ikametgahının Erzurum'da olması nedeniyle yetkili mahkemenin Erzurum Sulh Hukuk Mahkemesi olduğunu, belirterek yetki itirazında bulunup istemin yerinde olmadığını savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, HUMK.nun 9. maddesi uyarınca davanın davalının ikametgahı mahkemesinde açılması gerektiği gerekçesiyle, yetki yönünden dava dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı kooperatif, ortağı olan davalının ödenmeyen aidat borçları için aleyhinde icra takibi yapmış, davalının takibe itiraz etmesi üzerine de kooperatif merkezinin bulunduğu yer mahkemesinde iş bu davayı açmış bulunmaktadır.
1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 98 nci maddesi yollaması ile bu yasadan aksine açıklama bulunmayan hallerde TTK.nundaki anonim şirketlere ait hükümlerin uygulanacağı hüküm altına alınmış bulunmaktadır. Bu durumda kooperatif ile ortağı arasındaki uyumazlıklarda, HUMK.nun 17 nci maddesi gereğince kooperatif merkezinin bulunduğu yer mahkemeleri yetkilidir. Bu durumda dava yetkili mahkemede açılmış olmasına göre, işin esasına girilip hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde dava dilekçesinin yetki yönünden reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 19.04.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.