 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/1045
Karar no: 1999/3074
Tarih: 20.04.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Balıkesir 2.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 30.11.1998 tarih ve 1998/1105-1998/975 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Harun Kara tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, 1/10 oranındaki azınlığı oluşturan müvekkillerinin yasal ve haklı gerekçeler ile başvurularına rağmen davalı kooperatif yöneticilerinin genel kurulu olağanüstü toplantıya çağırmadıklarını ileri sürerek, genel kurulu olağanüstü genel kurula çağrı izni verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davacıların yasal müracaatlarına rağmen genel kurulun olağanüstü toplantıya çağrılmaktan imtina edildiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 44. maddesine dayalı onda biri oluşturan azınlığın kooperatif genel kurulunu olağanüstü toplantıya çağrılmasına izin verilmesi istemine ilişkin olup işin ivediliği gözönünde tutulduğunda mahkemece evrak üzerinde inceleme ile karar verilmesi mümkündür. Ancak, bunun davalının tüm savunma haklarını bertaraf edecek şekilde kullanılması hukuken himaye edilemez. Öte yandan, kooperatifin ortak sayısına göre 44. maddenin öngördüğü nisabın bulunup bulunmadığı araştırılmadan karar verilemez. O halde mahkemece, dava dilekçesinin davalı kooperatife tebliği ile savunma ve delillerini ibrazı için uygun süre verilmesi, davacıların yasanın aradığı gerekli nisabı oluşturup oluşturmadıklarının tespiti ve bundan sonra, davacılar talebinin yerinde olup olmadığı incelenerek bir karar vermek gerekirken, dava dilekçesi karşı tarafa tebliğ edilmeden aynı gün yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 20.04.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.