 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/103
Karar no: 1999/2347
Tarih: 18.03.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kahramanmaraş Sulh Hukuk Mahkemesince görülere k verilen 17.12.1996 tarih ve 1111-1352 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili banka nezdindeki hesabından keşide edilen çek bedelinin hamiline ödenmesine rağmen yanlışlıkla hesabına yeniden alacak olarak kaydedildiğini, bu paranın 18.05.1994 tarihinde davacı tarafından çekildiğini ileri sürerek faiziyle ihtar tarihinde ulaştığı miktar 25.966.370.-lira'nın 09.07.1996 tarihinden itibaren % 240 kredi faizi, BSMV ve % 15 KDV ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın l yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini, istenen faizin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir .
Mahkemece, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, davacı tarafından davalıya gönderilen ihtarnamede davalıya paranın çekildiğinin 18.05.1994 tarihinde bildirildiğinin ifade edildiği, bu tarihten itibaren l yıl içinde dava açılmadığı gerekçesiyle zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalının davacı banka nezdindeki çek hesabından keşide edilen çekin, bedelinin çek hamiline ödenmesine rağmen, ödenmemiş gibi tekrar davacı hesabına geçen paranın davalı tarafından kullanıldığı iddiasına dayalı istirdat davası olup, taraflar arasında düzenlenen çek hesabı sözleşmesinden kaynaklanmaktadır .
BK.'nun 125. maddesi uyarınca sözleşmeden kaynaklanan davanın 10 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu gözetilmeden, yazılı gerekçelerle davanın reddi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 18.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.