 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E:1998/986
K:1998/2478
T:20.04.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasında açılan davadan dolayı Ceyhan Asliye 1. Hukuk Mahkemesince verilen 12.11.1997 tarih ve 357-392 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süreci içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin mülkiyetinde olan ve tescilli markasını taşıyan, reklamı yaptırılarak maruf hale getirilen L... tüplerinin davacının bayisi olmayan davalının haksız olara k elinde bulunduğunu, bu şekilde haksız kazanç temin ettiğini belirterek, davalının davacıya ait L... tüplerini doldurup satışa sunmasının haksız rekabet olduğunun tesbitine, tüplerin imha edilmek suretiyle vaki haksız rekabetin men 'ine, 556 sayılı KHK nin 61 ve 62. maddesi gereğince markaya tecavüzün durdurulmasına, karar özetinin ilanına, maddi- manevi tazminat haklarının saklı tutulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kendisine ait olmayan tüpleri doldurmadığını, tesbit dosyasında belirtilen tüplerin muhtelif bayiler tarafından geçici olarak bırakıldığını, bayilerce firma için alınan tüplerin, bekçilerin hoşgörüsü ile alana bırakıldığını, bayilerce trampa için alınan tüplerin, bekçilerin hoşgörüsü ile alana bırakıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve tesbit dosyasına göre, davacıya ait tüplerin davalı şirketin deposunda bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, tesbit dosyasında bilirkişi tarafından tesbit edilen 8 adet 12 kg lık büyük tüp ile 11 adet 2 kg lık küçük tüplerin imhası suretiyle haksız rekabetin önlenmesine, karar kesinleştiğinde hüküm fıkrasının gazete ile ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA. aşağıda yazılı bakiye 344.900 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.4.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.