Taraflar arasındaki davanın Samsun 2.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 22.10.1998 tarih ve 72-610 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili; davalı şirketin, müvekkilinden mal satın aldığını, müvekkilinin teklif mektubunu fiyatlarda %5 indirim yapılması suretiyle kabul ettiğini, teklif mektubunda aylık %10 vade farkının öngörüldüğünü, davalının ödemede gecikmesi üzerine vade farkı faturası düzenlenip davalıya gönderildiğini ancak itiraza uğradığını, itirazının haksız olduğunu, alacağın tahsili için yapılan icra takibinin itiraza uğradığını ileri sürerek davalının itirazının iptaline, takibin devamına, %40 inkar tazminatına, davalının mahkumiyetine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili; imal edilen mala ilişkin fatura bedelinin tamamının ödendiğini, ödemenin davacı tarafından kayıtsız şartsız kabul edildiğini, vade farkı istenemeyeceğini, satımın muayine koşulu ile yapıldığını ve muayine sonucuda bedelin ödendiğini savunarak davanın reddini ve davacının %40 kötü niyet tazminatına mahkumiyetini talep etmiştir.

Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından davacının ürün bedelini hiçbir ihtirazi kayıt koymadan tahsil ettiği, vade farkı talep hakkını saklı tutmadığı, vade farkı faturasına da süresinde itiraz edildiği gerekçesiyle davanın reddine, davacının kötüniyet tazminatına mahkumiyetine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Davacı, 11.07.1997 teklif mektubunda adedi 100.8 USD Dolarına mal imal etmeyi teklif etmiş, ayrıca mektupta gecikme halinde %10 aylık vade farkının uygulanacağı belirtilmiştir. 19.07.1996 günlü davalının çekmiş olduğu fax'da sadece fiyatta %5 indirim talep edilip başka hususlara itiraz edilmemiştir. Davalı tarafından süresinde ödeme yapılmadığından davacı 02.12.1996 günlü vade farkı faturası düzenlenmiştir.

Davalının, asıl borcu 15.11.1996 tarihinde ödemesi, davacının vade farkını istemesine engel değildir. Zira vade farkı, temerrüt faizi olmayıp, taraflarca kararlaştırılmış oranda belirlenen malın bedelidir. Davalı tarafından asıl borcun ödenmesi, BK.'nun 113/1. maddesi uyarınca, davacının vade farkını talep hakkını ortadan kaldırmaz. Bu nedenle mahkemece takip tarihi itibariyle istenecek vade farkı miktarının uzman bilirkişi raporu ile belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 04.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972