 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/9711
Karar No : 1999/1679
Tarih : 01.03.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Zonguldak 1.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 17.7.1998 tarih ve 257-546 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar. duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait aracın müvekkiline zorunlu trafik poliçesi ile sigortalı olduğunu, sigortalı aracın kazaya karışması sonucu 3. kişiye 100.000.000 lira ödendiğini, ancak sigortalı, araç sürücüsünün alkollü olduğunun öğrenildiğini bu nedenle Poliçe Genel Şartlarının 4. maddesi uyarınca rücu haklarının doğduğunu ileri sürerek, 100.000.000 liranın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin 15.6.1995 tarihinde aracı sattığını, olayda diğer araç sürücüsünün kusurlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davalının aracı 6.5.1997 tarihinde sattığının anlaşıldığı, Asliye 2.Hukuk Mahkemesi'nin 1996/66 esas sayılı dosyası için alınan bilirkişi raporunda davalıya ait araç sürücüsünün tamamen kusurlu olduğunun tesbit edildiği gerekçesiyle; davanın kabulü ile 100.000.000 liranın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, zorunlu trafik sigorta poliçesinden kaynaklanan alacağın rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkiline zorunlu trafik sigorta poliçesi ile sigortalı davalıya ait aracın karıştığı kaza sonucu 3. kişiye hasar tazminatı ödendiğini, ancak araç sürücüsünün kaza sırasında alkollü olduğunun tesbit edildiğini iddia ederek, 100.000.000 liranın ödenmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, müvekkilinin olayda kusurlu bulunmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Dosya arasındaki 25.9.1996 tarihli rapordan sürücü Şaban'ın alkollü olduğu anlaşılmaktadır.
Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta Poliçesi Genel Şartlarının 4/d. maddesinde "tazminatı gerektiren olayın, işletenin veya eylemlerinden sorumlu olduğu kişilerin veya motorlu aracın hatır için karşılıksız olarak kendilerine verilen kişilerin uyuşturucu veya keyif verici maddeler almış olarak aracı sevk ve idare etmeleri esnasında meydana gelmiş veya olayı yukarıda sayılan kişilerin alkollü içki almış olmaları nedeniyle aracı güvenli sürme yeteneklerini kaybetmiş bulunmalarından ileri geliyorsa" işletene rücu edebileceği belirtilmiştir.
Bu nedenle, sürücünün alkollü olmasının doğrudan doğruya sonuca etkisi yoktur.
Bu durumda mahkemece, nöroloji uzmanı bir hekim, trafik uzmanı ve hukukçu kişilerden oluşturulacak bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, olayın meydana geliş şekli itibariyle bu kaza ve hasarın, münhasıran sürücünün aldığı alkolün etkisi altında ileri gelip gelmediği tesbit ettirilmek ve sonucuna göre karar verilmek gerekirken, bu yönler gözetilmeden yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulün karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 01.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.