Taraflar arasındaki davanın İstanbul 3.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen  19.06.1998 tarih ve 1137-1100 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup,

incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin hamili olduğu ve zamanaşımına uğrayan iki adet çekten dolayı keşideci olan davalının sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek, çek bedellerinin keşide tarihlerinden itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, çekin hatır için kesilerek davacı bankaya teminat olarak verildiğini ve müvekkilinin davacı aleyhine iktisap ettiği bir miktarın bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanan delillere göre, taraflar arasında temel ilişki bulunmadığı, çeklerin dava dışı şirket tarafından teminata verildiği ve davalının zamanaşımına uğramış bu çeklerden dolayı sorumlu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, T.Ticaret Kanunu'nun 730/14. madde ve bendi yollamasıyla aynı yasanın 644. maddesi uyarınca zamanaşımına uğramış çeklerden dolayı, hamil tarafından keşideciye yöneltilmiş, sebepsiz zenginleşmeden doğan borcun ödettirilmesi istemine ilişkindir.

Bu tür davalarda hamilin zarara uğradığının ve keşidecinin zenginleştiğinin ispatı yeterli olup, temel ilişkiden dolayı keşidecinin hamile borçlu olup olmadığı, ancak davaya konu senedin hamil ve keşideci arasında kurulan temel ilişki nedeniyle düzenlenmesi halinde önem taşımaktadır. Somut olayda yanlar arasında böyle bir ilişkinin bulunmadığı belirlendiğine göre, keşideci tarafından dava dışı lehdarın borcuna teminat olarak verilen çekler dolayısıyla, davacının tahsil edemediği bu çek bedelleri kadar fakirleştiği nazara alınarak davacının isteği değerlendirilmek ve sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi yerinde görülmediğinden kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.02.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972