Taraflar arasındaki İstanbul 6.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 2.6.1998 tarih ve 1996/820-1998/960 sayılı kararınYargıtay incelemesi duruşmalı olarak davalı mukabil davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 18.5.1999 günde davalı mukabil davacı avukatı H... ve S... geldi davacı ve mukabil davalı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan tarafın avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karar bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Seyfi Çizmeci tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya mal sattığını ve toplam 35.987,77 DM bedelli 4 adet fatura tanzim ettiğini, davalının satış bedelinin bir kısmını ödemediğini, işlemiş temerrüt faizi ile birlikte toplam 29.861,37 DM alacağın tahsili için girişilen icra takibine davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek davalının icra takibine yaptığı itirazın iptaline, %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, davacının dayandığı mal satışı faturalarından sadece 19.4.1995 tarih, 1341 nolu faturanın müvekkili davalı şirketle ilgisi olduğunu, dava dilekçesinde yazılı diğer 3 faturanın müvekkili şirketle ilgisinin bulunmadığını, kabul edilen 19.4.1995 tarihli ve 11.331,94 DM'lık fatura bedeli karşılığı olarak müvekkilinin davacıya 17.10.1995 tarih ve H588251 nolu fatura ile mal sevkettiğini bu fatura nedeniyle müvekkilinin 51.909.268 lira KDV alacağı bulunduğunu iddia ederek davanın reddine ve kötü niyetli icra takibi nedeniyle %40 tazminatın müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.

E... Kimya Sanayi Ticaret Ltd. vekili karşılık davasında yukarıda sözü edilen 17.10.1995 tarihli faturanın KDV tutarı 51.909.268 liranın karşılık davalı S... 'en reeskont oranında faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Karşılık davalı S... vekili karşılık davaya verdiği cevapda E... Ltd'in müvekkiline mal satmadığını ve fatura düzenleyemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davacı S... 'nin davalı E... Ltd. şirketinden icra takip tarihi itibariyle 11.952,70 DM alacaklı olduğunun kanıtlandığı, davalı (karşılık davacı) E... Ltd.'in diğer tarafa takas ve mahsup edilmesini gerektiren bir mal tesliminin bulunmadığı ve alacağının bulunmadığı gerekçesiyle asıl davada, icra takibinde 11.952,70 DM alacağa yapılan itirazın iptaline, icra takibinin bu miktar üzerinden devamına, bu miktarın %40 tutarında icra inkar tazminatının davalı borçludan tahsiline fazlaya ilişkin istemin reddine karşılık davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı davalı (karşılık davacı) avukatı temyiz etmiştir.

1- Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacının icra takibine konu olan alacağı kısmen sabit olmakla icra takibi yapmakta kötü niyetli olduğu kabul edilemeyeceğine göre, talebin reddedilen kısmı için davalı lehine tazminata hükmedilmemesinde bir isabetsizlik bulunmadığından davalı (karşılık davacı) vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2- Davalının borca itirazı, davacının İİK.md.58, f.2, bent 3 uyarınca icra takip talepnamesinde gösterdiği Türk Lirası alacağa yönelik olduğuna göre, mahkemece döviz alacağı üzerinden İİK.m.67'de sözü edilen icra inkar tazminatına hükmedilmesi doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalı (karşılık davacı) vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2.bentteki nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 65.000.000 lira avukatlık ücretinin davacıdan alınıp, davalıya ödenmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 20.5.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972